The Times They Are a-Changin' (piosenka)
| „The Times They Are a-Changin'” | ||||
|---|---|---|---|---|
 1965 Szwedzka okładka na zdjęcia
| ||||
| Singiel autorstwa Boba Dylana | ||||
| z albumu The Times They Are a-Changin' | ||||
| Strona B | „ Kochanie, daj mi jeszcze jedną szansę ” | |||
| Wydany | 8 marca 1965 | |||
| Nagrany | 24 października 1963 | |||
| Studio | Columbia Recording , Nowy Jork | |||
| Gatunek muzyczny | ||||
| Długość | 3 : 15 | |||
| Etykieta | Kolumbia | |||
| autor tekstów | Boba Dylana | |||
| Producent (producenci) | Toma Wilsona | |||
| Bob Dylan ustala chronologię singli | ||||
| ||||
„ The Times They Are a-Changin' ” to piosenka napisana przez Boba Dylana i wydana jako utwór tytułowy jego albumu o tej samej nazwie z 1964 roku . Dylan napisał piosenkę jako celową próbę stworzenia hymnu zmian na tamte czasy, pod wpływem irlandzkich i szkockich ballad. Wydany jako singiel 45 obr./min w Wielkiej Brytanii w 1965 roku, osiągnął 9 miejsce na UK Singles Chart . Piosenka nie została wydana jako singiel w USA. W 2019 roku otrzymała srebrny certyfikat BPI .
Od momentu wydania piosenka miała wpływ na poglądy ludzi na społeczeństwo, a krytycy zauważyli, że uniwersalny tekst przyczynia się do trwałego przesłania zmiany. Dylan od czasu do czasu wykonywał to na koncercie. Piosenka została nagrana przez wielu różnych artystów, w tym Ninę Simone ; Józefina Baker ; Byrdowie ; Poszukiwacze ; Piotra, Pawła i Marii ; Tracy'ego Chapmana ; Simon & Garfunkel ; platforma startowa ; chłopcy z plaży ; Joan Baez ; Phila Collinsa ; Billy'ego Joela ; Bruce'a Springsteena ; Ja pierwszy i Daj mi Gimmes ; Brandi Carlile ; i Burla Ivesa . Piosenka zajęła 59 miejsce na „500 najlepszych piosenek wszechczasów” magazynu Rolling Stone w 2004 roku .
Inspiracja i kompozycja
Wydaje się, że Dylan napisał piosenkę we wrześniu i październiku 1963 roku. Nagrał ją jako demo wydawnicze Witmark w tamtym czasie, wersję, która została później wydana w The Bootleg Series Volumes 1–3 (Rare & Unreleased) 1961–1991 . Piosenka została następnie nagrana w studiach Columbia w Nowym Jorku 23 i 24 października; ta ostatnia sesja zaowocowała wersją, która stała się tytułową piosenką trzeciego albumu Dylana. A- w tytule utworu jest archaicznym, wzmacniającym przedrostkiem, jak w brytyjskich piosenkach „ A-Hunting We Will Go ” i „ Here We Come a-Wassailing ”, z XVIII i XIX wieku.
Dylan wspominał, że napisanie piosenki było celową próbą stworzenia hymnu zmian na chwilę. W 1985 roku powiedział Cameronowi Crowe'owi : „To zdecydowanie była piosenka z jakimś celem. Wpływ na nią miały oczywiście irlandzkie i szkockie ballady…„ Come All Ye Bold Highway Men ”, „ Come All Ye Tender Hearted Maidens ”. Chciałem napisać wielką piosenkę, z krótkimi, zwięzłymi wersami, które nakładały się na siebie w hipnotyczny sposób. Ruch na rzecz praw obywatelskich i ruch muzyki ludowej były przez jakiś czas dość blisko siebie i sprzymierzyły się w tamtym czasie ”.
Biograf Dylana, Clinton Heylin , opisuje, jak muzyk Tony Glover zatrzymał się w mieszkaniu Dylana we wrześniu 1963 roku, podniósł stronę z piosenką, nad którą pracował Dylan, i przeczytał z niej wers: „Przyjdźcie senatorowie, kongresmani, posłuchajcie wezwania”. „Zwracając się do Dylana, Glover powiedział:„ Co to za gówno, człowieku? to usłyszeć ” .
Krytyk Michael Gray nazwał to „archetypową piosenką protestacyjną ”. Gray skomentował: „Celem Dylana było wykorzystanie niewypowiedzianych uczuć masowej publiczności - nadanie temu nierozwiniętemu nastrojowi hymnu i ujście jego zgiełku. Udało mu się, ale mimo to język piosenki jest nieprecyzyjny i bardzo ogólny”. Gray zasugerował, że piosenka stała się przestarzała przez same zmiany, które przewidywała, a zatem była politycznie nieaktualna niemal natychmiast po jej napisaniu.
Krytyk literacki Christopher Ricks zasugerował, że „piosenka wykracza poza polityczne troski czasu, w którym została napisana”. Ricks argumentował w 2003 roku, że Dylan nadal wykonywał tę piosenkę, a kiedy śpiewał „Twoi synowie i twoje córki / Are poza twoim rozkazem”, „śpiewał nieuchronnie z akcentem nie syna, być może już nie przede wszystkim rodzica, ale z postawa dziadka”. Ricks podsumował: „Dawno, dawno temu mogło być kwestią nakłaniania kwadratowych ludzi do zaakceptowania faktu, że ich dzieci były, no wiesz, hipisami. Ale pojemne namawianie mogło wtedy oznaczać, że byli rodzice hippisów powinni to zaakceptować ich dzieci wyglądają jak yuppies Republikanie …”
Krytyk Andy Gill zwraca uwagę, że słowa piosenki odzwierciedlają wersety z Księgi Koheleta , którą Pete Seeger zaadaptował do stworzenia swojego hymnu „ Turn, Turn, Turn! ”. Podobnie punkt kulminacyjny mówiący o tym, że pierwsi później są ostatnimi, jest bezpośrednim odniesieniem biblijnym do Marka 10:31: „Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi”.
Niecały miesiąc po nagraniu piosenki przez Dylana, 22 listopada 1963 roku w Dallas w Teksasie zamordowano prezydenta Kennedy'ego . Następnego wieczoru Dylan otworzył koncert utworem „The Times They Are a-Changin ” ; powiedział biografowi Anthony'emu Scaduto , „Pomyślałem:„ Wow, jak mogę zacząć tą piosenką? Obrzucą mnie kamieniami ”. Ale musiałem to zaśpiewać, od tego zaczyna się cały mój koncert. Wiem, że nic nie rozumiałem. Coś poszło nie tak w kraju i oni bili brawo tej piosence. I nie mogłem zrozumieć, dlaczego klaskali, lub dlaczego napisałem piosenkę. Nic nie mogłem zrozumieć. Dla mnie to było po prostu szalone ”.
Wersja Byrdsów
| Reedycja „The Times They Are a-Changin'” z | |
|---|---|
 2011 r. Z okładką na winylu 45 obr./min
| |
| Song by the Byrds | |
| z albumu Turn! Zakręt! Zakręt! | |
| Wydany | 6 grudnia 1965 |
| Nagrany | 1 września 1965 |
| Studio | Kolumbia , Hollywood, Kalifornia |
| Gatunek muzyczny | Folk rock |
| Długość |
|
| Etykieta | Kolumbia |
| autor tekstów | Boba Dylana |
| Producent (producenci) | Terry'ego Melchera |
„The Times They Are a-Changin'” był jednym z dwóch coverów Dylana, które Byrds umieścili na swoim drugim albumie, Turn! Zakręt! Zakręt! , a drugim jest „ Lay Down Your Weary Tune ”. Podobnie jak inne kompozycje Dylana, które zespół wykonał, takie jak „ Mr. Tambourine Man ” i „ All I Really Want to Do ”, piosenka miała być stroną A singla. Został zaśpiewany przez lidera zespołu Jima McGuinna i wyróżnia się jego charakterystycznym dwunastostrunowym Rickenbackerem gitara. Piosenka była często grana na koncertach towarzyszących jej wydaniu.
Pamiętam, że Beatlesi byli w studiu dla jednego z nich (wersja „The Times They Are a-Changin”). To nałożyło na nas dużą presję.
— Rogera McGuinna
Sesje nagraniowe zostały odnotowane ze względu na niespodziewane występy George'a Harrisona i Paula McCartneya w kabinie kontrolnej, co według członków Byrd uniemożliwiło im skuteczne ukończenie sesji i utworu. Columbia Records pierwotnie wytłoczyła tysiące okładek zamierzonego singla, ale menadżer The Byrds, Jim Dickson , poprosił o wycofanie wydania z powodu niezadowolenia grupy, najgłośniej wyrażonego przez Davida Crosby'ego ; Dickson początkowo myślał, że piosenka byłaby mocnym singlem. W wywiadzie z 2004 r. Chris Hillman wyraził niechęć do tej piosenki, sugerując, że „nie powinniśmy byli zawracać sobie głowy tą piosenką”. Inna wersja utworu, nagrana w czerwcu, jest dodatkowym utworem na reedycji z 1996 roku. „ Turn! Turn! Turn! ” stał się trzecim singlem zespołu, osiągając 1. miejsce na liście US Billboard Hot 100 i 26. miejsce na UK Singles Chart .
The Byrds wykonali piosenkę w amerykańskim programie telewizyjnym Hullabaloo , ale nie wywarła ona długoterminowego wpływu. CBS England wydało „The Times They Are a-Changin ” jako główny utwór EP-ki , wraz z „ Set You Free This Time ”, napisanym przez Gene'a Clarka , który odniósł umiarkowany sukces. Oprócz pojawienia się na drugim albumie The Byrds, „The Times They Are a-Changin ” znalazło się na kilku kompilacjach Byrds , m.in. The Byrds' Greatest Hits Tom II , The Very Best of The Byrds , The Byrds , The Essential Byrds , Jest sezon i The Byrds Play Dylan .
Późniejsza historia
W styczniu 1984 roku młody Steve Jobs wyrecytował drugą zwrotkę „The Times They Are a-Changin” podczas otwarcia zgromadzenia akcjonariuszy Apple w 1984 roku, na którym po raz pierwszy zaprezentował komputer Macintosh .
„Dylan Covers Database” zawiera 436 nagrań tej piosenki, w tym bootlegi, na dzień 19 października 2009 r. Według tej samej bazy danych piosenka została nagrana w co najmniej 14 innych językach, takich jak kataloński, czeski, holenderski, fiński , francuskim, niemieckim, węgierskim, włoskim, japońskim, norweskim, polskim, serbskim, hiszpańskim i szwedzkim.
Grupa hip-hopowa Public Enemy odwołuje się do tego w swojej piosence hołdowej dla Dylana z 2007 roku „ Long and Whining Road ”: „To była długa i jęcząca droga, mimo że czas się zmienia / Przynoszę wszystko z powrotem do domu”.
W 2009 roku filmowiec Michael Moore zaśpiewał trzecią zwrotkę piosenki na żywo w The Jay Leno Show po tym, jak powiedziano mu, że musi „zarobić” na pokazanie klipu ze swojego filmu Capitalism: A Love Story .
10 grudnia 2010 r. ręcznie napisany przez Dylana tekst piosenki został sprzedany na aukcji w Sotheby's w Nowym Jorku za 422 500 dolarów. Zostały one zakupione przez funduszem hedgingowym .
Piosenka znajduje się na „The 500 Songs That Shaped Rock and Roll”, stałej wystawie w Rock and Roll Hall of Fame .
Billy Bragg nagrał cover utworu, ale zmienił tekst, aby uczynić go piosenką protestacyjną dotyczącą problemów z 2017 roku. Bragg śpiewał teksty takie jak „Zaakceptuj to, że wkrótce zostaniesz przemoczony do kości / Bo klimat oczywiście się zmienia” i „Ale człowiek w Białym Domu mówi, że nikogo nie można winić / Czasy się cofają”.
Okładka piosenki piosenkarki Susan Calloway została wykorzystana w reklamie finałów Pucharu Stanleya w 2022 roku . Reklama zawierała zredagowaną sekwencję przekazywania Pucharu Stanleya między wybitnymi byłymi zdobywcami Pucharu, z towarzyszącą wersją Callowaya.
Notatki
- Bjorner, Olof (2002). Olof's Files: A Bob Dylan Performance Guide (Bob Dylan sam na półce) . Hardinge Simpole. ISBN 1-84382-024-2 .
- Gil, Andy (1999). Klasyczny Bob Dylan: moje tylne strony . Carltona. ISBN 1-85868-599-0 .
- Szary, Michael (2006). Encyklopedia Boba Dylana . Continuum międzynarodowe. ISBN 0-8264-6933-7 .
- Heylin, Clinton (2003). Bob Dylan: Powrót za cienie . Prądy wieloletnie. ISBN 0-06-052569-X .
- Ricks, Christopher (2003). Wizje grzechu Dylana . Pingwin/Wiking. ISBN 0-670-80133-X .
- Scaduto, Anthony (2001). Boba Dylana . Helter Skelter, przedruk wydania z 1972 roku. ISBN 1-900924-23-4 .
