Przysłów 25

Przysłów 25
Leningrad-codex-17-proverbs.pdf
Cała Księga Przysłów w Kodeksie Leningradzkim (1008 n.e.) ze starego wydania faksymilowego.
Książka Księga Przysłów
Kategoria Ketuvim
Część Biblii chrześcijańskiej Stary Testament
Porządek w części chrześcijańskiej 21

Przysłów 25 to 25 rozdział Księgi Przysłów w Biblii hebrajskiej lub Starym Testamencie Biblii chrześcijańskiej . Księga ta jest kompilacją kilku zbiorów literatury mądrościowej, a nagłówek w Księdze Przysłów 1:1 może wskazywać na Salomona jako tradycyjnego autora całej księgi, ale daty powstania poszczególnych zbiorów są trudne do ustalenia, a księga prawdopodobnie swój ostateczny kształt uzyskał w okresie powygnanym. Rozdział ten stanowi ostatnią część piątego zbioru księgi, tzw. „drugiego zbioru salomońskiego”.

Tekst

Oryginalny tekst napisany jest w języku hebrajskim . Rozdział ten jest podzielony na 28 wersetów.

Tekstowi świadkowie

Niektóre wczesne rękopisy zawierające tekst tego rozdziału w języku hebrajskim pochodzą z tekstu masoreckiego , który obejmuje Kodeks z Aleppo (X w.) i Kodeks Leningradensis (1008).

Istnieje również tłumaczenie na język grecki koine , znane jako Septuaginta , wykonane w ciągu ostatnich kilku stuleci przed naszą erą; niektóre zachowane starożytne rękopisy tej wersji obejmują Kodeks Watykański ( 4 wiek), Kodeks Synajski ( S ; BHK : S ; IV wiek) i Kodeks Aleksandryjski ( A ; ZA ; V wiek).

Analiza

Rozdział ten należy do kolejnego zbioru przysłów salomońskich, przekazanego i zredagowanego przez królewskich skrybów za panowania Ezechiasza , obejmującego Przysłowia 25–29 . Zbiór ten jest wprowadzony w tekście jako „przysłowia Salomona , które skopiowali ludzie Ezechiasza , króla Judy”. Ezechiasz był 13. królem Judy od 726 do 697 p.n.e., o którym pozytywnie wspomina 2 Królów 18:3 .

Ze względu na różnice w stylu i tematyce mogą istnieć dwie pierwotnie odrębne kolekcje:

  1. Przysłów 25–27 : charakteryzuje się wieloma porównaniami i „ziemistym” tonem
  2. Przysłów 28 29 : charakteryzujących się wieloma sprzecznymi powiedzeniami i przeważnie tonem „moralnym i religijnym” (por. Przysłów 10 15 )

z Aberdeen, Kenneth Aitken, argumentuje, że rozdziały 25–27 i 28–29 były pierwotnie odrębnymi zbiorami, podczas gdy minister metodystów Arno Gaebelein twierdzi, że rozdziały 27–29 jako całość stanowią „instrukcje dane Salomonowi”.

Wersety od 2 do 7 składają się z szeregu wypowiedzi dotyczących króla, po których następują rady zawarte w wersetach 6 i 7 skierowane do urzędników królewskich.

Werset 1

Są to także przysłowia Salomona,
które przepisali mężowie Ezechiasza, króla judzkiego.

Przysłowia z tego zbioru różnią się od wcześniejszych tym, że są to „przysłowia z wieloma linijkami i większą liczbą porównań”.

Wersety 6–7

6 Nie wywyższaj się przed królem
i nie stój na miejscu wielkich mężów;
7 Lepiej bowiem, żeby wam powiedziano: „Podejdź tutaj”,
niż żebyście byli poniżeni przed księciem,
którego widziały wasze oczy.

David Brown zauważa, że ​​przypowieść Jezusa z Łukasza 14: 7–11 zawiera „reprodukcję” wersetów 6 i 7.

Zobacz też

  • Powiązane części Biblii : Przysłów 10 , Przysłów 15 , Przysłów 26 , Łukasza 14
  • Źródła

    Linki zewnętrzne