Wizyta lekarska

„Wizyta lekarska”
Antona Czechowa
z 1956 r. Ilustracja autorstwa Solomona Boyma
Oryginalny tytuł	Случай из практики
Kraj	Rosja
Język	Rosyjski
Opublikowane w	Russkaja Myśl (1898)
Wydawca	Znaki Adolfa (1901)
Data publikacji	grudzień 1898

„ Wizyta u lekarza ” ( ros . Случай из практики , romanizacja : Sluchai iz praktiki ) to opowiadanie Antona Czechowa z 1898 r ., przetłumaczone również jako „ Historia przypadku ”.

Opublikowanie

Opowieść została napisana w Jałcie i ukończona do 11 listopada 1898 r. Tego dnia Czechow poinformował w liście swojego przyjaciela lekarza II Orłowa: „Aby poradzić sobie z deszczem i złą pogodą, usiadł i napisał opowiadanie”. 14 listopada „Wizyta lekarska” została wysłana do Russkiej Myśli i opublikowana w numerze 12 tego czasopisma z grudnia 1898 roku. Z drobnymi poprawkami Czechow włączył ją do tomu 9 Dzieł zebranych AP Czechowa, wydawanych przez Adolfa Marksa w latach 1899-1901.

Podsumowanie fabuły

Korolyov, młody lekarz, odwiedza dom niedawno zmarłego właściciela fabryki Lyalikova, aby zająć się dziedziczką, dwudziestoletnią Lizą, która ma problemy z sercem. Fabryka wygląda groźnie, a Korolow zaczyna konstruować w swoim umyśle jej obraz jako siedziby diabła. Nie może przestać myśleć o niewypowiedzianym cierpieniu, które czai się za tymi ciemnymi ścianami. Równie nieprzyjemnie wygląda dla niego dom właścicieli, otoczony warsztatami i najwyraźniej prowadzony przez guwernantkę.

Korolow nie uważa Lizy za nic poważnego, jej tachyarytmia spowodowana jest najwyraźniej niepokojem, związanym z uczuciami podobnymi do tych, którymi on sam został obezwładniony. Mówiąc o tym, jaka jest samotna, zagubiona i przerażona w tym miejscu, wspomina, że ​​widziała „Diabła tam, gdzie go nie ma”, po czym wybucha płaczem. Korolow ma ochotę powiedzieć Lizie, że lepiej by było, gdyby uwolniła się z tego okropnego miejsca, ale nie wie, jak to zrobić. Jednak ta dwójka wydaje się rozwijać rodzaj wewnętrznego zrozumienia. Następnego dnia wychodzi z domu ubrana na biało, żeby go pożegnać. Wygląda, jakby chciała mu powiedzieć coś ważnego, ale nie wie, jak to zrobić. Korolyov odchodzi, zostawiając za sobą wszystkie swoje mroczne myśli, czując się niewytłumaczalnie, prawie szczęśliwy.

Cytat

„Wstydzi się pytać skazanych, za co zostali skazani; podobnie niezręcznie jest pytać bardzo bogatych ludzi, za co chcą tyle pieniędzy, dlaczego tak marnie wykorzystują swoje bogactwo, dlaczego nie poddawajcie się, nawet gdy widzą w tym swoje nieszczęście, a jeśli sami zaczynają o tym rozmawiać, to zwykle jest to krępujące, niezręczne i długie. „Jak to powiedzieć? ” — zastanawiał się Korolow. — A czy trzeba mówić? "

Krytyczny odbiór

Historię wychwalali Iwan Gorbunow-Posadow (w prywatnym liście z 24 stycznia 1899 r.), Aleksander Skabiczewski w Syn Otechestva i Angel Bogdanovich w Mir Bozhy , przy czym dwaj ostatni chwalili narrację za wysoce „informacyjną”. I. Johnson (pseudonim IV Iwanow) widział w tej historii proces szybkiej przemiany Czechowa z „niedawnego chłodnego obserwatora w człowieka o zbolałym, cierpiącym sercu”.

Linki zewnętrzne

• Случай из практики , oryginalny tekst rosyjski
• Wizyta u lekarza , tłumaczenie na język angielski