Ryba (opowiadanie)
| „Ryba” | |
|---|---|
| Antona Czechowa | |
 1941 ilustracja Kukryniksy'ego
| |
| Oryginalny tytuł | Налим |
| Tłumacz | Konstancja Garnett |
| Kraj | Rosja |
| Język | Rosyjski |
| Opublikowane w | Peterburgskaja Gazeta |
| Wydawca | Znaki Adolfa (1899) |
| Data publikacji | 1 lipca 1885 |
„ Ryba ” (przetłumaczona również jako „Miętuś”, rosyjski : Налим , zromanizowany : Nalim ) to opowiadanie Antona Czechowa z 1885 roku .
Postacie
- Gerasim, stolarz, „wysoki, chudy wieśniak, z kędzierzawą rudą głową i twarzą porośniętą włosami”
- Lubim, stolarz, „młody garbus o trójkątnej twarzy i wąskich, chińskich oczach”
- Yefim, pasterz, „zniedołężniały starzec, z jednym okiem i krzywymi ustami”
- Andriej Andreicz, mistrz
- Wasilij, stangret
Podsumowanie fabuły
W upalny letni dzień dwaj stolarze, Gerasim i Lyubim, siedzą w stawie, brodząc w wodzie pod wierzbą, obok niedokończonej szopy kąpielowej, nad którą mieli pracować. Posiniałe od zimna i kłótni, z trudem wyciągają spod korzenia dużego węgorza za skrzela.
Na brzegu pojawia się stado bydła, a za nim pasterz Jefim. Dołącza do firmy z własnym zestawem dyrektyw dotyczących tego, jak dokładnie należy wyciągnąć rybę z kryjówki. Z domu gospodarza dobiegają odgłosy paniki: okazuje się, że do ogrodu wtargnęło bydło. Pojawia się gospodarz Andrey Andreitch, bardzo zły, ale zaintrygowany wiadomością o węgorzu, który rzucił wyzwanie swoim łapaczom spod drzewa, najpierw każe swojemu stangretowi Wasilijowi dołączyć do drużyny, a następnie, zirytowany niekompetencją czwórki, rozbiera się i wchodzi do sam staw.
To Andrey Andreitch udaje się w końcu wyciągnąć rybę spod drzewa. Unosi ją triumfalnie nad głowę, ale wtedy… „Ryba nagle podnosi ogonem do góry i rybacy słyszą głośny plusk… wszyscy wyciągają ręce, ale jest już za późno; widzieli ostatni z dąsów węgorza”.
Tło i publikacja
Według brata Czechowa, Michaiła , historia została oparta na ciekawym incydencie z życia wziętym. „Pamiętam dokładnie, jak stolarze w Babkinie, pracując nad szopą kąpielową, uderzyli w sadzawkę węgorza” – napisał w swojej księdze wspomnień.
Historia została opublikowana po raz pierwszy przez Peterburgskaya Gazeta , w numerze z 1 lipca 1885 r. Nr 177, opatrzona podtytułem „Scena” (Сценка) i podpisana przez A. Chekhonte (А. Чехонте). Znalazła się w Motley Stories (Пестрые рассказы), wydanym w 1886 r. w Petersburgu , a Czechowa włączyła ją do drugiego tomu Dzieł zebranych, wydanych przez Adolfa Marksa w 1899 r. Za życia Czechowa opowieść została przetłumaczona na język polski i języki serbsko-chorwackie .
