Mateusza 3:2

Mateusza 3:2
Mateusza 3:2
← 3:1 3:3 →
	Ilustracja przedstawiająca Jana Chrzciciela głoszącego o Królestwie Niebieskim, z Ilustrowanej historii biblijnej dla młodych ludzi z 1875 r.
Książka	Ewangelia Mateusza
Chrześcijańska część biblijna	Nowy Testament

Mateusza 3:2 to drugi werset trzeciego rozdziału Ewangelii Mateusza w Nowym Testamencie . Jan Chrzciciel został wprowadzony w pierwszym wersecie i ten werset opisuje przesłanie, które głosi. Poprzez przesłanie Jana Mateusz wprowadza „ Królestwo Niebieskie ”.

Treść

Tekst w krytycznych wersjach greckich brzmi:

καὶ λέγων · Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Początkowe słowo καὶ ( kai , „i”) zostało pominięte w tekście Westcotta i Horta .

W Biblii Króla Jakuba tekst brzmi: „I mówiąc: Pokutujcie, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”.

New International Version tłumaczy ten fragment jako: „Pokutujcie, bo bliskie jest królestwo niebieskie”.

Analiza

Klasyk Howard W. Clarke zauważa, że jest to pierwsze z dwudziestu dziewięciu odniesień do Królestwa Niebieskiego w Ewangelii Mateusza. Łukasz i Marek preferują określenie „królestwo Boże”. To, że Mateusz używa słowa niebo , jest często postrzegane jako odzwierciedlenie wrażliwości żydowskiej publiczności, do której skierowana była ta ewangelia, i dlatego starano się unikać słowa Bóg . Większość uczonych uważa, że te dwa wyrażenia są teologicznie identyczne. Robert Foster odrzuca ten pogląd. Trudno mu uwierzyć w standardowe wyjaśnienie, ponieważ Mateusz używa słowa Bóg czterokrotnie używa wyrażenia Królestwo Boże . Foster twierdzi, że dla Matthew te dwie koncepcje były różne. Uważa, że słowo niebo odegrało ważną rolę w teologii Mateusza i łączy to wyrażenie zwłaszcza z Ojcem w Niebie , którego Mateusz często używa w odniesieniu do Boga. Foster argumentuje, że Królestwo Boże reprezentuje ziemską domenę, w której myśleli przeciwnicy Jezusa, tacy jak faryzeusze , podczas gdy Królestwo Niebieskie reprezentuje prawdziwszą duchową domenę Jezusa i jego uczniów.

Uczeni uważają, że kiedy zostało napisane, to zdanie miało być eschatologiczne , a Królestwo Niebieskie odnosiło się do czasów ostatecznych. ^{[ potrzebne źródło ]} Kiedy sąd ostateczny się nie wydarzyło, uczeni chrześcijańscy stopniowo przedefiniowali ten termin, aby odnosił się do wewnętrznego stanu duchowego lub pracowali nad uzasadnieniem znacznie opóźnionego czasu końca. Ten fragment przedstawia trudność w tym późniejszym przedsięwzięciu, ponieważ wyrażenie przetłumaczone jako „pod ręką” lub „jest blisko” odnosi się do zbliżającego się wydarzenia. Albright i Mann sugerują, że lepsze tłumaczenie stwierdzałoby, że królestwo „szybko się zbliża”. Francja postrzega to jako jeszcze bardziej bezpośrednie, sugerując, że wyrażenie to należy odczytywać jako odnoszące się do „stanu rzeczy, który już się zaczyna i wymaga natychmiastowych działań”.

Według Francji słowo przetłumaczone jako pokuta oznacza „powrót do Boga”. Albright i Mann twierdzą, że w tamtym czasie ogólna skrucha była uważana za konieczną przed przybyciem mesjasza. Clarke zauważa, że w Wulgacie św . Hieronima słowo to jest tłumaczone jako pokutować zarówno tutaj, jak iw Ew . Mateusza 4:17 . Tłumaczenie to odegrało kluczową rolę w rozwoju katolickiej nauki o pokucie . ^{[ potrzebne źródło ]} Wraz ze wzrostem znajomości greki w okresie renesansu tłumaczenie to zaczęto krytykować, a Lorenzo Valla jako pierwszy zwrócił uwagę na błąd. W Erazma z 1516 r. jako pierwszy użył słowa pokuta zamiast pokuty . ^{[ potrzebne źródło ] To z doktryny pokuty} wyrosło pojęcie odpustów , ^{[ potrzebne źródło ]} i te nowe tłumaczenia odegrały ważną rolę w Ponowna ocena tych praktyk przez Marcina Lutra i innych protestantów. Dziś słowo to jest powszechnie tłumaczone jako pokuta , co prowadzi niektórych protestanckich chrześcijan do założenia, że doktryna katolicka jest bardziej zakorzeniona w teologii niż w Piśmie Świętym.

Jezus również w Ewangelii Mateusza 4:17 głosi: „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”.

Komentarz Ojców Kościoła

Augustyna : Jeśli ktoś nie żałuje swojego poprzedniego życia, nie może rozpocząć nowego życia.

Hilary z Poitiers : Dlatego głosi pokutę, gdy zbliża się Królestwo Niebieskie; dzięki której powracamy z błędu, uciekamy od grzechu, a po hańbie naszych win składamy wyznanie, że je porzucimy.

Pseudo-Chryzostom : Na samym początku ukazuje się jako posłaniec miłosiernego Księcia; nie przychodzi z groźbami pod adresem winowajcy, ale z propozycjami miłosierdzia. Królowie mają w zwyczaju ogłaszać ogólne przebaczenie po urodzeniu syna, ale najpierw wysyłają po całym królestwie oficerów, aby wymierzyli surowe grzywny. Ale Bóg, chcąc przy narodzinach Swego Syna dać przebaczenie grzechów, najpierw posyła swojego oficera, który głosi: Pokutujcie. O wymuszenie, które nikogo nie pozostawia biednym, ale wielu czyni bogatymi! Bo nawet kiedy spłacamy nasz sprawiedliwy dług sprawiedliwości, nie służymy Bogu, a jedynie zyskujemy własne zbawienie. Pokuta oczyszcza serce, oświeca zmysły i przygotowuje duszę ludzką na przyjęcie Chrystusa, o czym od razu dodaje: „Przybliżyło się bowiem Królestwo Niebieskie”.

Hieronim : Jan Chrzciciel jako pierwszy głosi Królestwo Niebieskie, aby poprzednik Pana mógł otrzymać ten zaszczytny przywilej.

Chryzostom : I głosi to, czego Żydzi nigdy nie słyszeli, nawet od Proroków, a mianowicie Niebo i Królestwo, które tam jest, a o królestwach ziemi nic nie mówi. W ten sposób przez nowość rzeczy, o których mówi, zwraca ich uwagę na Tego, którego głosi.

Św. Remigiusz : Królestwo Niebieskie ma poczwórne znaczenie. Mówi się o Chrystusie, ponieważ Królestwo Boże jest w was. (Łk 17:21.) Pismo Święte, jak: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a będzie dane narodowi, który wyda jego owoce. (Mat. 21:43.) O Kościele Świętym, jak Królestwo Niebieskie podobne jest do dziesięciu panien. Z siedziby w górze, jak: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądzie w Królestwie Niebieskim. (Mat. 8:11.) I wszystkie te znaczenia można tutaj zrozumieć.

Glossa Ordinaria : Przybliży się do was Królestwo Niebieskie; bo gdyby się nie zbliżał, nikt nie byłby w stanie go zdobyć; albowiem słabi i ślepi nie mieli drogi, którą był Chrystus.

Notatki

Poprzedzony przez Mateusza 3:1	Ewangelia Mateusza Rozdział 3	Następca Mateusza 3: 3