Mateusza 10:5

Mateusza 10:5
← 10:4 10:6 →
Jezus Chrystus wysłał dwunastu apostołów. Pietera Mortiera (1703).
Książka	Ewangelia Mateusza
Chrześcijańska część biblijna	Nowy Testament

Mateusza 10:5 to piąty werset w dziesiątym rozdziale Ewangelii Mateusza w Nowym Testamencie .

Treść

W oryginale greckim według Westcotta-Horta dla tego wersetu jest:

Τούτους τοὺς δώδεκα ἀπέστειλεν ὁ Ἰησοῦς, παραγγείλας αὐτοῖς, λέγων, Εἰς ὁδὸν ἐθνῶν μὴ ἀπέλθητε, καὶ εἰς πόλιν Σαμαρειτῶν μὴ εἰσέλθητ ε·

W Biblii Króla Jakuba tekst brzmi:

Tych dwunastu posłał Jezus i przykazał im, mówiąc: Nie chodźcie na drogę pogan i do żadnego miasta samarytańskiego nie wchodźcie.

The New International Version tłumaczy ten fragment jako:

Tych dwunastu Jezus wysłał z następującymi instrukcjami: „Nie chodźcie do pogan ani nie wchodźcie do miast samarytańskich.

Analiza

Lapide zauważa, że ​​pierwszym przykazaniem Chrystusa jest chodzenie tylko do Żydów, a nie do pogan czy Samarytan. Powodem tego wydaje się być w Dziejach Apostolskich 8:46, „ponieważ było właściwe, aby słowo Boże zostało najpierw ogłoszone Żydom, dzieciom królestwa”. Witham zauważa, że ​​nie jest to sprzeczne z wersetem z Mt 28: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”, ponieważ zostało im to powiedziane po zmartwychwstaniu.

Komentarz Ojców Kościoła

Glossa Ordinaria : „Ponieważ objawienie Ducha, jak mówi Apostoł, jest dane dla pożytku Kościoła, po udzieleniu Apostołom swojej władzy, posyła ich, aby sprawowali tę władzę dla dobra innych. Jezus posłał”.

Chryzostom : „Zważajcie na odpowiedni czas, w którym zostali posłani. Po tym, jak ujrzeli zmartwychwstanie umarłych, morze zganione i inne podobne cuda, i mieli zarówno słowem, jak i czynem wystarczający dowód Jego wspaniałej mocy, posyła On ich."

Glossa Ordinaria : „Kiedy ich posyła, poucza ich, dokąd mają iść, co mają głosić i co czynić. Najpierw zaś, dokąd mają iść, dając im przykazanie i mówiąc: Nie wchodźcie na drogę pogan i do żadnego miasta samarytańskiego nie wchodźcie, lecz raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela”.

Hieronim : „Ten fragment nie jest sprzeczny z poleceniem, które dał później: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, bo to było przed Jego zmartwychwstaniem, to było po. A przyjście Chrystusa było głoszone najpierw Żydom, aby mogli nie mieli żadnej słusznej prośby ani nie mówili, że zostali odrzuceni przez Pana, który posłał Apostołów do pogan i Samarytan”.

Chryzostom : „Zostali również wysłani najpierw do Żydów, aby wyszkoleni w Judei, jak w palestrze, mogli wejść na arenę świata, aby walczyć; w ten sposób nauczył ich latać jak słabe pisklęta”.

Grzegorz Wielki : „Albo najpierw będzie głoszony w Judei, a potem poganom, aby nauczanie Odkupiciela wydawało się szukać obcych krajów tylko dlatego, że zostało odrzucone w Jego własnym. W tamtym czasie byli też niektórzy spośród Żydów, którzy powinni być powołani, a wśród pogan tacy, którzy nie mieli być powołani, jako niegodni odnowienia do życia, a jednak nie zasługujący na surowszą karę, która nastąpiłaby po odrzuceniu nauczania Apostołów. "

Hilary z Poitiers : „Ogłoszenie Prawa zasługiwało również na pierwsze głoszenie Ewangelii, a Izrael miał mieć mniej usprawiedliwienia dla swojej zbrodni, ponieważ doświadczył więcej ostrożności w ostrzeganiu”.

Chryzostom : „Aby też nie myśleli, że byli znienawidzeni przez Chrystusa za to, że Go znieważali i piętnowali jako demona, najpierw zabiegał o ich uzdrowienie, a odmawiając Swoich uczniów wszystkim innym narodom, posłał temu ludowi lekarzy i nauczycieli; i nie tylko zabronić im głoszenia komukolwiek przed Żydami, ale nawet nie zbliżać się do drogi prowadzącej do pogan, nie wchodzić na drogę pogan. A ponieważ Samarytanie, choć bardziej usposobieni nawrócić się na wiarę, byli jeszcze wrogo nastawieni do Żydów, nie pozwoliłby głosić Samarytanom przed Żydami”.

Glossa Ordinaria : „Samarytanie byli poganami, którzy zostali osiedleni w ziemi izraelskiej przez króla Asyrii po niewoli, którą uczynił. Z powodu wielu lęków nawrócili się na judaizm, otrzymali obrzezanie i pięć ksiąg Mojżesza, ale wyrzekając się wszystkiego innego; dlatego nie było komunikacji między Żydami a Samarytanami”.

Chryzostom : „Od nich więc odwraca swoich uczniów i posyła ich do dzieci Izraela, które nazywa owcami ginącymi, a nie błądzącymi, starając się wszelkimi sposobami przepraszać za nich i przyciągać ich do siebie”.

Hilary z Poitiers : „Chociaż są tu nazwani owcami, to jednak wściekli się na Chrystusa językami i gardłami wilków i żmij”.

Hieronim : „Przenośnie: tutaj nam, którzy nosimy imię Chrystusa, nakazuje się nie kroczyć drogą pogan ani błędem heretyków, ale ponieważ jesteśmy oddzieleni w religii, abyśmy byli także oddzieleni w naszym życiu”.

Używa

• Ten werset jest cytowany w rozdziale 26 Didascalia Apostolorum , starożytnej chrześcijańskiej księdze nauczającej z 230 rne.

Linki zewnętrzne

• Inne tłumaczenia Ew. Mateusza 10:5 w BibleHub

Poprzedzony przez Mateusza 10:4

Ewangelia Mateusza rozdział 10

Zastąpiony przez Mateusza 10: 6