Mateusza 4:24

Mateusza 4:24
← 4:23 4:25 →
Mateusza 4:24 zilustrowany na witrażu na oknie z trzema światłami w południowej nawie kościoła św. Tomasza Apostoła w Killinghall , North Yorkshire , Anglia (kościół ukończony w 1880 r.).
Książka	Ewangelia Mateusza
Chrześcijańska część biblijna	Nowy Testament

Mateusza 4:24 to dwudziesty czwarty werset czwartego rozdziału Ewangelii Mateusza w Nowym Testamencie . Ten werset jest częścią krótkiego podsumowania i wprowadzenia do Jezusa w Galilei , która zostanie omówiona w kilku następnych rozdziałach. Ten werset dotyczy sławy Jezusa „w całej Syrii ” ( grecki : εἰς ὅλην τὴν Συρίαν , eis holēn tēn syryjski ) i podsumowuje jego dzieło uzdrawiania.

Tekst

Oryginalna greka Koine , według Westcotta i Horta , brzmi:

και απηλθεν η ακοη αυτου εις ολην την συριαν και προσηνεγκαν αυτω παντας

τ ους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανοις συνεχομενους δαιμονιζομενους

και σεληνιαζομενους και παραλυτικους και εθεραπευσεν αυτους

W Biblii Króla Jakuba tekst brzmi:

I rozeszła się sława jego po całej Syrii, i przynoszono do niego wszystkich chorych,

dotkniętych rozmaitymi chorobami i męczarniami, i opętanych przez diabły,

i tych, którzy byli szaleni, i tych, którzy mieli paraliż; i uzdrowił ich.

The World English Bible tłumaczy ten fragment jako:

I rozeszła się o nim wieść po całej Syrii. Przynosili do Niego wszystkich

chorych, dotkniętych różnymi chorobami i męczarniami, opętanych przez

demony, epileptyków i paralityków; i uzdrowił ich.

Zbiór innych wersji można znaleźć w Ew. Mateusza 4:24 na stronie BibleGateway.com

Syria

Rzymska prowincja Syria obejmowała ogromny obszar . Amerykański teolog Albert Barnes interpretuje „Syrię” jako „ogólną nazwę kraju leżącego między Eufratem na wschodzie a Morzem Śródziemnym na zachodzie oraz między górą Taurus na północy a Arabią na południu. Angielski biblista RT France sugeruje, że autor Ewangelii Mateusza prawdopodobnie posługiwał się Starym Testamentem znaczenie, co ograniczało go do obszaru położonego bezpośrednio na północ i północny wschód od Izraela. Eduard Schweizer zauważa, że ​​jeden z późnych rękopisów ma synoria , region, zamiast Syrii, co również uczyniłoby ten fragment bardziej wiarygodnym. Syria jest często uważana za miejsce, w którym autor Mateusza napisał swoją ewangelię.

Ewangelia Marka nie wspomina o Syrii w tekście równoległym: Jego sława rozeszła się po całym regionie wokół Galilei ; podobnie w Ewangelii Łukasza wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy .

Uzdrowienie chorych

David Hill zauważa, że ​​w ówczesnej społeczności żydowskiej powszechne było rozumienie choroby jako zadośćuczynienia za grzechy. Zatem uzdrawiająca moc Jezusa jest aspektem jego zdolności do udzielania przebaczenia grzechów, jak wspomniano w Ew. Mateusza 1:21 .

Komentarz Ojców Kościoła

Glossa Ordinaria : (ap. Anzelm.) Ponieważ kaznodzieje powinni mieć dobre świadectwo od tych, którzy są na zewnątrz, aby ich życie nie było naganne, aby ich nauczanie nie zostało wzgardzone, dodaje. A sława o nim rozeszła się po całej Syrii.

Rabanus Maurus : Syria to tutaj cały region od Eufratu do Morza Wielkiego, od Kapadocji do Egiptu, w którym znajduje się kraj Palestyny, zamieszkały przez Żydów.

Chryzostom : Zachowaj rezerwę Ewangelisty; nie opisuje żadnego z różnych przypadków uzdrowienia, ale w jednym krótkim zdaniu przekazuje obfitość cudów, które przynieśli do niego wszyscy chorzy.

Remigiusz : Chciał przez to rozumieć różne, ale lżejsze choroby; ale kiedy mówi, ogarnięty rozmaitymi chorobami i udrękami, chce, aby zrozumiano tych, od których jest podporządkowany i którzy mają dajmony.

Glossa Ordinaria : „Choroba” oznacza trwałą dolegliwość; „męka” to ostry ból, jak zapalenie opłucnej i tym podobne; ci, którzy mieli dajmony, to ci, którzy byli dręczeni przez demony.

Remigius : „Szaleńcy” to tak zwani z księżyca; bo gdy przybywa w swoich miesięcznych porach, są dręczeni.

Hieronim : Nie tak naprawdę porażony przez księżyc, ale o których wierzono, że tak jest dzięki subtelności dajmonów, które obserwując pory księżyca, starały się sprowadzić złą wieść na stworzenie, aby mogło się to sprowadzić do bluźnierstwa przeciwko twórca.

Augustyn : (De Civ. Dei, XXI. 6.) Demony są zachęcane do zamieszkiwania w wielu stworzeniach (stworzonych nie przez nich samych, ale przez Boga) przez rozkosze dostosowane do ich różnych natur; nie dlatego, że są zwierzętami, których pociąga mięso; ale duchy przyciągane znakami, które odpowiadają gustom każdego.

Rabanus Maurus : Paralitycy to ci, których nerwy są rozluźnione lub rozwiązane z greckiego słowa, które to oznacza.

Pseudo-Chryzostom : W niektórych miejscach tak jest, uzdrowił wielu; ale tutaj uzdrowił ich, mając na myśli „wszystkich”; jak nowy lekarz, który po raz pierwszy wszedł do miasta, leczy wszystkich, którzy do niego przychodzą. wyrobić sobie dobrą opinię o sobie.

Chryzostom : Nie wymaga od nich bezpośredniego wyznania wiary, zarówno dlatego, że nie dał im jeszcze żadnych dowodów swojej cudownej mocy, jak i dlatego, że przyprowadzając ich chorych z daleka, okazali niemałą wiarę.

Poprzedzony przez Mateusza 4:23

Ewangelia Mateusza Rozdział 4

Następca Mateusza 4:25