Petavatthu

    Petavatthu ( dosł. „Opowieści o duchach”) jest pismem buddyjskim therawady , zawartym w Małym Zbiorze ( Khuddaka Nikaya ) Sutta Pitaka kanonu palijskiego . Rzekomo relacjonuje historie i rozmowy między Buddą i jego uczniami , a najwcześniej pochodzi z około 300 roku pne. Składa się z 51 wersetów narracyjnych opisujących szczegółowo, w jaki sposób skutki złych czynów mogą prowadzić do odrodzenia się w nieszczęśliwym świecie petas (duchy) w doktrynie kammy . Co ważniejsze, szczegółowo opisuje, w jaki sposób chwalebne działania żywych mogą przynieść korzyści takim cierpiącym istotom.

Pisma święte zawierają również opowieści o podróżach Maha Moggallāny do królestwa głodnych duchów i jego dyskusjach z głodnymi duchami oraz jego zrozumieniu królestwa. Zawiera również historię o tym, jak Sariputta uratował swoją matkę z piekła, składając ofiary mnichom jako formę zasługi, aby zwiększyć szansę na odrodzenie się głodnego ducha jako istoty wyższej.

Pismo Święte kładło nacisk na doktrynę, że dawanie jałmużny mnichom może przynosić korzyści duchom krewnych widzianym podczas Festiwalu Głodnych Duchów i ceremonii przeprowadzanych w Kambodży, Sri Lance, Tajlandii i Laosie. Uważany przez uczonych za późniejszy tekst o stosunkowo niewielkiej zawartości doktrynalnej lub wartości literackiej, Petavatthu i podobny tekst, Vimānavatthu , stały się popularnymi źródłami kazań ze względu na narracje o skutkach kammy zawarte w ich komentarzach.

Dziedzictwo

Główne artykuły: Yulanpen Sutra i Mulian ratuje swoją matkę

Opowieść Sariputty o Petavatthu została zaadaptowana w VI-wiecznych Chinach do postaci Sutry Mahayana Yulanpen , której bohaterem jest Mulian (tj. Maudgalyayana). Podobnie jak w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej , rozpowszechnienie tej historii doprowadziło do rozprzestrzenienia się Festiwalu Duchów w całej Sinosferze .

Wersja historii Maudgalyayana Petavatthu oddzielnie stała się chińską legendą lub opowieścią ludową znaną jako „ Mulian ratuje swoją matkę ”.

Wydania

• „Opowieści o zmarłych”, tr Henry S. Gehman, w Minor Anthologies of the Pali Canon , tom IV, 1942, Pali Text Society , Bristol
• W Peta-Stories , tr U Ba Kyaw i Peter Masefield, 1980, Pali Text Society, Bristol; tłumaczenie komentarza z osadzonymi wersetami; preferowane tłumaczenie PTS

Zobacz też

• Khuddaka Nikaya
• Dhammapada
• Itivuttaka
• Sutta Nipata
• Theragata
• Terigata
• Udana
• Wimanawattu

Bibliografia

•   Egge, James (2002), Dawanie religijne i wynalezienie karmy w buddyzmie Theravada , Abingdon: Routledge, ISBN 0-7007-1506-1 .
•   Langer, Rita (2007), Buddyjskie rytuały śmierci i odrodzenia: współczesna praktyka Sri Lanki i jej początki , Abingdon: Routledge, ISBN 978-1-134-15872-0 .
•   Sayers, Matthew R. (2013), Karmienie zmarłych: kult przodków w starożytnych Indiach , Oxford: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-989643-1 .

Linki zewnętrzne

• Dedykacja Zasługi dla naszych Zmarłych Najbliższych
• Petavatthu – Lista opowiadań
• Dawanie religijne i wynalezienie karmy w buddyzmie Theravada James R. Egge
• Pełne tłumaczenie na język angielski autorstwa Ven. Gnanananda Thero