Przedmowa (liturgia)

W użyciu liturgicznym termin „przedmowa” odnosi się do tej części Modlitwy eucharystycznej , która bezpośrednio poprzedza Kanon lub centralną część Eucharystii ( Mszę lub Boską Liturgię ). Przedmowa, która rozpoczyna się słowami: „To bardzo słuszne i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne” (lub jej odmiana), we wszystkich liturgiach rozpoczyna się Sursum Corda : „Wznieście serca”, a kończy się słowami: Sanctus , „Święty, Święty , Święty itd.”

W liturgiach zachodnich na szczególne okazje wyznacza się odpowiednie prefacje. W różnych liturgiach wschodnich istnieje duże zróżnicowanie. Wśród wyznawców obrządku konstantynopolitańskiego słyszalna część przedmowy nie ulega zmianie, natomiast cicha modlitwa odmawiana przez kapłana będzie się różnić w zależności od tego, czy jest to Liturgia św. Jana Chryzostoma , czy Liturgia św. Bazylego Wielkiego . Wśród wschodnich Kościołów prawosławnych przedmowa będzie przybierać różne formy, w zależności od obrzęd liturgiczny lub konkretny dzień świąteczny .

Forma rzymskokatolicka

W rycie rzymskim przedmowa rozpoczyna się następującymi słowami:

Kapłan: Dominus vobiscum .
Ludzie: Et cum Spiritu tuo.
Kapłan: Sursum corda.
Ludzie: Habemus ad Dominum.
Kapłan: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Osoby: Dignum et iustum est.

Aktualne tłumaczenie na język angielski ma:

Kapłan: Pan z wami.
Ludzie: I swoim duchem.
Kapłan: W górę swoje serca.
Lud: Wznosimy ich do Pana.
Kapłan: Dziękujmy Panu, Bogu naszemu.
Ludzie: To słuszne i sprawiedliwe.

Formy anglikańskie

W Modlitwie powszechnym z 1662 r. Przedmowa pomija Dominus vobiscum („Pan z tobą”) i ma formę

Kapłan: W górę swoje serca.
Lud: Wznosimy ich do Pana.
Kapłan: Dziękujmy Panu naszemu Bogu.
Ludzie: Jest to słuszne i słuszne.
Kapłan: Jest rzeczą słuszną i naszym obowiązkiem, abyśmy zawsze i wszędzie dziękowali Tobie, Panie, Ojcze Święty, Wszechmogący, Wiekuisty Boże.

(W niektórych przypadkach może nastąpić odpowiednia przedmowa). Następnie przedmowa poprzedzająca przejście do Sanctus ( „Święty, święty, święty”) kończy się następującym

Kapłan: Dlatego wraz z Aniołami i Archaniołami oraz całym zastępem niebieskim wysławiamy i wysławiamy Twoje chwalebne Imię; zawsze Cię chwaląc i mówiąc:

W amerykańskim wydaniu Księgi modlitw powszechnych z 1979 r . ten dialog dotyczący Rytuału Pierwszego, który używa tradycyjnego języka, jest podany jako

Kapłan: Pan z wami.
Ludzie: I z twoim duchem.
Kapłan: W górę swoje serca.
Lud: Wznosimy ich do Pana.
Kapłan: Dziękujmy Panu naszemu Bogu.
Ludzie: Jest to słuszne i słuszne.
Ksiądz: Jest rzeczą bardzo słuszną, słuszną i naszym obowiązkiem, abyśmy... . .

Rytuał drugi we współczesnym języku ma postać:

Kapłan: Pan z wami.
Ludzie: I także z tobą.
Kapłan: W górę swoje serca.
Ludzie: Wznosimy ich do Pana.
Kapłan: Dziękujmy Panu, Bogu naszemu.
Ludzie: Słuszne jest składanie mu dziękczynienia i uwielbienia.
Kapłan: Słuszna i dobra i radosna rzecz. . .

Formy luterańskie

W luteranizmie przedmowa ma wiele różnych tłumaczeń, które można wykorzystać podczas nabożeństwa . Poniżej znajduje się powszechna forma:

Pastor: Pan z wami.
Ludzie: I także z tobą.
Pastor: W górę serca.
Lud: Wznosimy ich do Pana.
Pastor: Dziękujmy Panu, Bogu naszemu.
Ludzie: Słuszne jest składanie mu dziękczynienia i uwielbienia.

Można również zastosować następujący formularz, jednak niektóre odpowiedzi mogą się różnić (oznaczone znakiem „/”):

Pastor: Pan z wami.
Ludzie: I z twoim/twoim duchem.
Pastor: W górę serca.
Ludzie: Wznosimy ich do/do Pana.
Pastor: Dziękujmy Panu, Bogu naszemu.
Ludzie: To jest słuszne i sprawiedliwe. / Jest to słuszne i słuszne.

Forma obrządku bizantyjskiego

W obrządku bizantyjskim przedmowa rozpoczyna się następującymi słowami:

Grecki oryginał angielskie tłumaczenie
Diakon Ἂς σταθοῦμε καλά· ἂς σταθοῦμε μὲ φόβο· ἂς προσέξουμε νὰ προσφέρωμε τὴν ἁγία ἀναφορὰ μὲ εἰρήνη. Stójmy dobrze; stójmy ze strachem; uczęszczajmy, abyśmy mogli w pokoju złożyć świętą ofiarę.
Ludzie Εἰρηνικὴ ἡ ἀγάπη μας, δοξαστικὴ ἡ θυσία μας. Miłosierdzie pokoju, ofiara uwielbienia.
Kapłan Ἡ χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατέρα , καὶ ἡ ἑνότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἂς εἶναι μὲ ὅλους σας. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa i miłość Boga Ojca i wspólnota Ducha Świętego niech będą z wami wszystkimi.
Ludzie Καὶ μὲ τὸ πνεῦμα σου. I z twoim duchem.
Kapłan Ἂς ὑψώσουμε πρὸς τὸ Θεὸ τὶς καρδιές μας. Wznieśmy nasze serca.
Ludzie Ἔχομε τὴν καρδιά μας στραμμένη στὸ Θεό. Wznosimy ich do Pana.
Kapłan Ἂς εὐχαριστήσουμε τὸν Κύριο. Dziękujmy Panu.
Ludzie Ἀξίζει καὶ πρέπει. To jest słuszne.
(aby czcić Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Trójcę, jedną w istocie i niepodzielną.)