Imię mandżurskie
Imiona mandżurskie to imiona ludu mandżurskiego w ich własnym języku . Oprócz takich imion większość współczesnych mandżurskich mieszka w Chinach i posiada chińskie imiona .
Tradycyjnie Mandżurowie byli nazywani tylko imionami w życiu codziennym, chociaż każdy należał do klanu o własnej nazwie klanu ( mandżurski : hala ). Każdy klan był podzielony na kilka podklanów ( mukūn ), ale te nie miały oddzielnych nazw.
Imiona
Imiona mandżurskie są charakterystyczne. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje kilka form, takich jak noszące przyrostki „-ngga”, „-ngge” lub „-nggo”, co oznacza „mający jakość”; noszące przyrostki „-tai” lub „-tu”, co oznacza „mieć”; z przyrostkiem „-ju”, „-boo”; cyfry lub nazwy zwierząt.
Imiona mandżurskie były używane wyłącznie lub z tytułami, ale nie z nazwami klanów. Na przykład Fiyanggū, który pochodził z klanu Donggo, należał do Manchu Plain White Banner i wyróżniał się w kampaniach przeciwko Dzungarom , był zwykle nazywany „Fiyanggū be” (Lord Fiyanggū), ponieważ Fiyanggū (najmłodszy) był stosunkowo poważnym nazwa. W przeciwieństwie do Chińczyków i Europejczyków nie miał być nazywany kombinacją nazwiska rodowego i imienia, czyli Donggo Fiyanggū lub Fiyanggū Donggo. Chociaż możemy znaleźć Aisina-Gioro Ulhicuna i inne postacie, ale jest to bardzo nowoczesna praktyka. Aby określić nazwę klanu, Manchus powiedziałby coś w stylu „Donggo hala-i Fiyanggū” (Fiyanggū z klanu Donggo).
Mandżurowie mieli ogromną różnorodność imion . Dla większości z nich trudno jest znaleźć znaczenie. Niektórzy uczeni próbują je sklasyfikować. Erich Haenisch podzielił je na szesnaście kategorii, w tym zwierzęta (Eje: byk, Yelu: dzik), rośliny (Fodo: wierzba, Maca: czosnek), cechy (Ayan: duży, Bayan: bogaty, Niowanggiyan: zielony) itp. Ch'en Chieh-hsien sklasyfikował imiona osobiste mandżurskie na siedem głównych kategorii. Ale istnieje wiele nazwisk, które nie są uwzględnione w żadnej z kategoryzacji.
Niektóre imiona mandżurskie wydają się niczym więcej niż częściową odmianą fonetyczną innych. Na przykład imiona braci klanu brzmiały Ulušun, Hūlušun, Ilušun, Delušun, Fulušun i Jalušun w kolejności wiekowej, gdzie zmieniane są tylko początkowe sylaby. Innym przykładem jest Nurhaci . Jego braćmi byli Surgaci i Murhaci.
Podobnie jak inne terminy spoza Chin, nazwy mandżurskie są często przepisywane na język chiński w chaotyczny sposób, ponieważ zostały zaczerpnięte z chińskich źródeł. Trudno jest zrekonstruować oryginalną pisownię mandżurską na podstawie ich chińskiej transkrypcji. Czasami pierwsza sylaba imienia mandżurskiego jest błędnie interpretowana jako chińskie nazwisko. Na przykład mandżurski urzędnik Tulišen , który napisał słynny zapis podróży , jest mylony z Chińczykiem o imieniu „Tu Lishen”.
Jurczeni i ich potomkowie mandżurscy mieli w swoich imionach elementy językowe i gramatyczne Khitan, takie jak przyrostki. Wiele imion Khitan miało przyrostek „ju”.
Nikan (chiński Han) było popularnym imieniem mandżurskim. Nikan Wailan był przywódcą Jurchen, który był wrogiem Nurhaci. Nikan to imię jednego z Aisin Gioro i wnuków Nurhaci, którzy wspierali księcia Dorgona . Pierwszym synem Nurhaciego był Cuyen , jednym z jego synów był Nikan.
Podczas dynastii Qing Mandżurowie stopniowo przyjmowali dwuliterowe chińskie imiona (ale nie nazwiska rodowe) i używali ich transkrypcji mandżurskiej. W piśmie mandżurskim można znaleźć tendencję do pozostawiania spacji między dwiema sylabami imienia wzniosłej osobistości i sklejania ich razem dla zwykłych ludzi. Na przykład prawdziwe imię cesarza Qianlong brzmiało Hung li , która pochodzi od chińskiej nazwy Hongli (弘曆). Pewne kombinacje chińskich dźwięków, które nigdy nie pojawiały się w rodzimych terminach mandżurskich, utrudniają określenie granic sylab. Mandżurowie wprowadzili w Unicode coś, co nazywa się „mongolskim znacznikiem granicy sylaby sylaby mongolskiej”. Jak sama nazwa wskazuje, jest sformalizowany w skrypcie Sibe , ale można go również znaleźć w literaturze mandżurskiej. Znacznik przedstawiony jako grafem środkowej formy litery A jest umieszczony na granicy sylaby, abyśmy mogli odróżnić Guangying (Guwang'ing) od Guanjing (Guwanging) itp.
Nazwy klanów
Podobnie jak Mongołowie , Mandżurowie byli po prostu nazywani po imieniu, ale mieli własne nazwy klanowe ( hala w mandżurskim ). Hala składała się z kilku mukūn , jednostek egzogamii . W przeciwieństwie do hala , mukūn nie miał odpowiednich imion.
Obszerna Księga Nazwisk Klanów Ośmiu Sztandarów Mandżurskich (八旗滿洲氏族通譜 Baqi Manzhou Zhizu Tongpu ), opracowana w połowie XVIII wieku, zawiera wiele nazw klanów mandżurskich. Wśród ponad tysiąca imion około 600 to nazwiska mandżurskie.
Gioro, główna nazwa klanu, jest jedną z nielicznych hala , która ma różne warianty, takie jak Irgen, Silin i Šušu, prawdopodobnie w celu odróżnienia od cesarskiego nazwiska rodowego Aisin-Gioro. Od połowy do późnej dynastii Qing Mandżurowie coraz częściej przyjmowali chińskie nazwiska Han, a dziś bardzo niewielu Mandżurów nosi tradycyjne nazwiska mandżurskie.
Zobacz też
Notatki
- Stary, Giovanni. A Dictionary of Manchu Names: A Name Index to Manchu Version of the „Complete Genealogies of the Manchu Clans and Families of the Eight Banners” Jakūn gūsai Manjusai mukūn hala be uheri ejehe bithe Baqi Manzhou shizu tongpu , Wiesbaden, Harrassowitz ed., 2000 Aetas Mandżurica 8.