Malezyjskie imiona
Imiona osobowe w Malezji różnią się znacznie w zależności od grupy etniczno-kulturowej. Imiona i nazwiska są w pewnym stopniu regulowane przez krajowy urząd rejestracyjny, zwłaszcza od czasu wprowadzenia Krajowego Rejestracyjnego Dowodu Osobistego (NRIC) .
Malezyjscy Chińczycy są generalnie jedyną dużą grupą etniczną w Malezji, która używa nazwisk rodowych , chociaż niektóre rodziny malajskie również używają nazwisk. Większość innych grup, w tym etniczni Malajowie , Orang Asli i Bumiputera z Sabah i Sarawak, na ogół podziela zwyczaj nazewnictwa, który obejmuje używanie imienia osobistego, po którym następuje imię patronimiczne .
nazwy malajskie
Tradycyjne nazwy malajskie zostały zaczerpnięte z jednego z wielu języków, a nawet kombinacji dwóch lub więcej elementów z tych języków:
- malajski , taki jak Intan, Melati, Kiambang lub Tuah
- Khmerski , syjamski lub cham, taki jak Tam, Som lub Lai
- jawajski, taki jak Ratnasari, Joyo czy Kesuma
- Sanskryt lub Pali, takie jak Wira, Darma lub Wati
Nazw malajskich nie należy mylić z nazwami malezyjskimi. Nazwy malajskie istnieją również w różnych krajach innych niż Malezja, w tym wśród etnicznych społeczności malajskich w Brunei , Indonezji , Singapurze , RPA ( Cape Malays ) i Tajlandii .
Nazwy arabskie zostały wprowadzone później wraz z nazwami islamskimi, ale stały się dominujące wśród zwykłych ludzi dopiero w epoce kolonialnej. Chociaż tradycyjne nazwy malajskie były nadal szeroko używane przez wieki później, obecnie ograniczają się one głównie do obszarów wiejskich. Krajowy Departament Rejestracji Malezji nie zezwala na imiona, które ich zdaniem mają negatywne lub obsceniczne znaczenie, takie jak Pendek, co oznacza krótki. Departament dodatkowo zakazuje nazw ze znaczeniem kolorów, zwierząt i zjawisk przyrodniczych. To skutecznie czyni wiele tradycyjnych nazw nielegalnymi, w tym Puteh lub Putih (biały), Bulan (księżyc), Suria (słońce), Rimau ( tygrys ) i Awan (chmura). Z powodu tych ograniczeń zdecydowana większość Malajów preferuje dziś imiona arabskie. Jednak nazwy z następujących języków są również powszechne:
- Perski, taki jak Jihan, Mirza czy Shah
- Greckie lub łacińskie, takie jak Maria, Marina lub Johana
- angielskie , takie jak Tiara, Orked (od angielskiego „ orchidea ”) lub Ros (od „rose”)
Powszechne są również imiona pochodzenia arabsko - hebrajskiego , na przykład Adam , Yaakob , Ishak , Bunyamin oraz Danial i Sarah . Ponadto imiona pochodzenia arabsko-hebrajskiego, rzadko używane przez muzułmańskich Arabów, są szeroko rozpowszechnione wśród Malajów, takie jak imiona żeńskie Saloma i Rohana.
W czasach przednowoczesnych słowa i nazwy pochodzenia arabskiego zostały dostosowane do klasycznego języka malajskiego. Nadal znajduje to odzwierciedlenie w wiejskiej wymowie niektórych imion z Bliskiego Wschodu. W ten sposób Sharif byłby Saripem, a Aziz Ajisem.
Struktura
Imię Malajów składa się z imienia osobistego, którym zwraca się do nich w każdych okolicznościach, po którym prawie zawsze następuje patronim. Dlatego większość Malajów nie używa imion ani nazwisk rodowych. Pod tym względem nazwy malajskie są podobne do islandzkich konwencji nazewnictwa . W przypadku mężczyzn patronim składa się z tytułu bin (z arabskiego بن , oznaczającego „syn”), po którym następuje imię jego ojca. Jeśli Osman ma syna o imieniu Musa, Musa będzie znany jako Musa bin Osman. Dla kobiet patronim składa się z tytułowego binti (z arabskiego بنت , co oznacza „córka”), po którym następuje imię jej ojca. Tak więc, jeśli Musa ma córkę o imieniu Aisyah, Aisyah będzie znana jako Aisyah binti Musa. Po ślubie kobieta nie zmienia nazwiska, jak to ma miejsce w wielu kulturach.
W przeszłości Malajowie rzadko mieli więcej niż jedno imię osobiste, ale w dzisiejszych czasach imiona malajskie mogą składać się z dwóch, a czasem trzech imion osobistych.
Od stycznia 2022 r. Najdłużej odnotowane imię Malezyjczyka to „Princess Aura Nurr Ermily Amara Auliya Bidadari Nawal El-Zendra”, składające się z 63 liter ze spacjami.
Niektóre pochodzą od osób publicznych z całego świata, takich jak Mohammad Rifae Zidane, którego trzecie imię pochodzi od słynnego piłkarza . Niektórzy ludzie mają imiona z innych języków, które mają inne znaczenie w języku malajskim. Na przykład córka aktora Scha Alyahya i Awal Ashaari , Lara Alana, spotkała się z krytyką Malezyjczyków, ponieważ „Lara” oznacza „bolesny”, chociaż po łacinie oznacza „obrońca” .
Patronimiczny
Patronimika jest używana przez prawie wszystkich Malajów zgodnie z lokalnymi zwyczajami, a także przejętymi od Arabów, Hebrajczyków i innych. Czasami tytułowa część patronimiki, Bin lub Binti , jest zredukowana do B. dla mężczyzn lub do Bt. , Bte. lub Binta. dla kobiet. Cudzoziemcy czasami błędnie biorą ten skrót za inicjał środka . W ogólnej praktyce większość Malajów pomija tytuł Bin lub Binti od ich imion. Dlatego dwa przykłady z powyższego akapitu byłyby znane jako Musa Osman i Aisyah Musa. Przedstawiona w ten sposób druga część nazwiska jest często mylona przez cudzoziemców z nazwiskiem rodowym .
Kiedy ktoś jest określany przy użyciu tylko jednego imienia, zawsze używa się pierwszego imienia, nigdy drugiego (ponieważ zwracanie się do kogoś po imieniu ojca byłoby niegrzeczne). Tak więc Musa Osman to Mr Musa (lub Encik Musa po malajsku), a Aisyah Musa to pani / pani / panna Aisyah (lub Puan / Cik Aisyah po malajsku). Czasami jednak imię osobiste mężczyzny pochodzi od imienia islamskiego proroka Mahometa lub słowa Abdul . W takim przypadku mężczyzna będzie zwykle określany drugim imieniem, jeśli trzecie imię jest patronimiczne. Na przykład Mohammed Hisyam bin Ariffin byłby określany jako Pan Hisyam, a Abdul Rahman bin Rasyid byłby określany jako Pan Abdul Rahman.
Argumentuje się [ przez kogo? ] , że forma zwracania się do pana lub pani nie jest zgodna z malajskim systemem imion, prawdopodobnie z powodu braku rodziny lub nazwisk. [ według kogo? ] Zwyczajem jest zatem zwracanie się do Malajów przy użyciu malajskich form zwracania się (Encik lub Puan/Cik).
Nazwiska
[ sprzeczne ]
Kilka malajskich rodzin używa nazwisk, takich jak Abang, Awang, Tengku, Megat, Nik, Wan, Raja i Che, które są przekazywane z pokolenia na pokolenie, podczas gdy inne, takie jak Merican, Khan i Munsi, wskazują na indyjskie muzułmańskie pochodzenie ( od tych imion są indyjskiego pochodzenia muzułmańskiego). Inne popularne nazwiska to Sayid lub Syed (pochodzenia arabskiego), Teuku (z Aceh ), Daeng (pochodzenia z Bugis ) itp.
zwroty grzecznościowe
W dawnych czasach pierwsza grupa Chińczyków w Malezji cieszyła się dużym szacunkiem Malajów. W przeszłości niektórzy Malajowie mogli wziąć słowo „Baba”, odnoszące się do chińskich mężczyzn, i umieścić je w swoim imieniu, kiedy tak było kiedyś. Młodsze pokolenie nie podąża za tym, a obecni Chińczycy z Malezji nie mają takiego samego statusu, jaki mieli wcześniej.
Drugie imiona lub imiona podwójne
Inną cechą imion malajskich, która jest bardzo powszechna, jest istnienie drugich imion osobowych lub imion podwójnych. Wydaje się, że zostało to opracowane w odpowiedzi na użycie bardzo popularnych imion muzułmańskich, takich jak Muhammad i Ahmad dla mężczyzn oraz Nur i Siti dla kobiet. Nosiciele tych imion i ich wariantów często dodają bardziej charakterystyczne drugie imię, takie jak Muhammad Osman lub Nur Mawar. Po nich dodaje się patronim.
Popularne pierwsze elementy w podwójnych malajskich imionach męskich to:
- Muhammad / Mohammad / Mohammed (często w skrócie Muhd., Mohd., Md. lub po prostu M.)
- Mat – malajska odmiana Mahometa. Mat jest również swobodną mówioną formą imion kończących się na -mad lub -mat, takich jak Ahmad, Rahmat, Samad itp.
- Mamat - kolejna odmiana Mahometa
- Ahmad
- Awang (powszechnie używany w Brunei i Sarawak)
Najczęstsze pierwsze elementy w podwójnych malajskich imionach żeńskich to: [ potrzebne źródło ]
- Nur/Nurul/Nor/Nor
- Siti / Ct
- Dayang (powszechnie używany w Brunei i Sarawak)
Szczególnym przypadkiem podwójnych imion dla mężczyzn jest użycie Abdul . Zgodnie z arabskimi praktykami nadawania imion, Abdul oznacza po prostu „sługę” i musi następować po nim jedno z imion Boga w Koranie ; na przykład Abdul Haqq oznacza „sługę Prawdy”.
Tak więc Osman może mieć innego syna o imieniu Abdul Haqq, który jest znany jako Abdul Haqq bin Osman lub Abdul Haqq Osman. Wtedy on z kolei może mieć córkę o imieniu Nur Mawar, znaną jako Nur Mawar binte Abdul Haqq lub Nor Mawar Abdul Haqq. Często zdarza się, że w tych podwójnych imionach pierwszy element jest usuwany, nawet jeśli jest to Abdul, więc przykłady mogą być znane jako Haqq Osman i Mawar Haqq.
tytuły malajskie
Tytuły dziedziczne
W różnych częściach Malezji tradycyjnie odziedziczone (patrylinearnie) tytuły malajskie , a czasem matrylinearne, są używane i często włączane do systemu nazewnictwa jako pierwsza część podwójnych imion. Większość osób z tymi tytułami pochodzi z rodziny królewskiej lub szlachty.
Przykładami odziedziczonych tytułów są:
przez patrylinearnego pochodzenia królewskiego (malajski)
- Tunku
- Tengku
- Radża
- blady
przez patrylinearne pochodzenie królewskie (malajski - mon-khmerski)
- Yang
- Długi
przez patrylinearne pochodzenie królewskie (Acheh - malajski)
- Teuku
przez patrylinearne pochodzenie królewskie (Bugis - malajski)
- Daeng
- Daing
przez matrylinearne pochodzenie królewskie (malajski)
- Angku
- Czeku
- Ungku
- Megat (mężczyzna)
- Puteri (kobieta)
- blady
- Nik
z pochodzenia patrylinearnego i/lub matrylinearnego, królewskiego i/lub szlacheckiego
- Syed / Sharifah (odpowiednio dla mężczyzny i kobiety) - wskazujące na bezpośrednie patrylinearne pochodzenie z rodziny Mahometa .
- Mior (tylko dla mężczyzn) — wskazuje na bezpośrednie matrylinearne pochodzenie z rodziny Mahometa .
- Awangku/Pangiran/Pengiran, Dayangku (powszechnie spotykane w Brunei i Sarawak , dla mężczyzn i kobiet, oznaczające bruneijsko -malajskie pochodzenie arystokratyczne).
- Tuan (używany bardziej ogólnie jako pełne szacunku określenie zwracające się do mężczyzn, np. „Sir”)
- Awang/Dayang, Abang/Dayang lub Dayangku (używane w Brunei i Sarawak , odpowiednio dla mężczyzn i kobiet)
z patrilinearnego pochodzenia szlacheckiego
- blady
- Nik
- Che
- Kadź
- Azmi
Wszystkie tytuły dziedziczne są kontrolowane i regulowane, a także rejestrowane przez malezyjski Departament Rejestracji Krajowej i muszą pojawiać się w krajowych dowodach rejestracyjnych (NRIC), paszportach, a także we wszystkich oficjalnych dokumentach. Nikomu w żadnym wypadku nie można odmówić ani pozbawić jego dziedzicznych tytułów, a osoby bez dowodów dziedziczenia nie mogą nosić tych tytułów zgodnie z lokalnymi zwyczajami, jak również krajowymi przepisami dotyczącymi nazewnictwa.
Tytuły niedziedziczne
Tytułów powyższych nie należy mylić z tytułami nadanymi przez specjalną nagrodę, które nie są dziedziczne, jak „Datuk”, „Tan Sri” i „Tun”.
Tytuły te są zwykle przyznawane przez sułtanów odpowiednich stanów otrzymujących, a także Yang Dipertuan Agong i stan Yang Dipertua w uznaniu ich wkładu i zasług dla narodu i odpowiednich stanów. Na przykład tytuł „Datuk” jest nadawany Malezyjczykom wszystkich ras jako tytuł honorowy. Przykładem jest Datuk Lee Chong Wei , słynny badmintonista , któremu przyznano ten tytuł w uznaniu za jego osiągnięcie, jakim było zostanie trzecim Malezyjczykiem, który zdobył srebrny medal olimpijski na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2008 w Pekinie . Jeśli odbiorcą jest mężczyzna, jego żonie automatycznie nadawany jest tytuł „Datin”, ale nie odwrotnie.
Tytuł „Tun” jest zarezerwowany dla osób ważnych w kraju, takich jak czwarty premier Malezji Tun Mahathir bin Mohamad . Nadano mu tytuł po jego rezygnacji w 2003 roku.
Na przykład złożone imię i nazwisko, jeden były premier Malezji ma pełne imię i nazwisko Dato” Seri Mohd Najib bin Tun Haji Abdul Razak , gdzie „Dato” Seri” to malajski tytuł honorowy, a „Mohd Najib” to jego imię osobiste (często dalej skracane do „Najib”), „bin” wprowadza tytuły i imiona jego ojca, Tun to wyższy zaszczyt, „Haji” oznacza jego ojca jako pielgrzyma do Mekki , a „Abdul Razak” to imię osobiste jego ojca (często w skrócie Razak ). Cała nazwa ma różne krótsze formy, takie jak „Mohd Najib Tun Abdul Razak”, „Najib Tun Razak” i „Najib Razak”).
Haji lub Hajjah
Jeśli ktoś był na hadżdż , pielgrzymce do Mekki , może być nazywany Haji dla mężczyzn lub Hajjah dla kobiet. Tak więc, jeśli Musa Bin Osman udał się na pielgrzymkę, można by go nazwać Haji Musa Bin Osman, a jego córkę Aisyah można by nazwać Aisyah Binti Haji Musa. Gdyby sama Aisyah poszła na hadżdż, jej imię brzmiałoby Hajjah Aisyah Binti Haji Musa. Tytuły można również skrócić na piśmie do „Hj”. dla Haji i „Hjh” dla Hajjah.
chińskie nazwy
Tradycyjne chińskie nazwy są używane wśród malezyjskich Chińczyków . Nazwy te są zwykle przedstawiane jako trzy słowa, na przykład Foo Li Leen lub Tan Ai Lin . Pierwszym z nich jest chińskie nazwisko rodowe , które jest przekazywane z ojca na wszystkie jego dzieci. Dwie pozostałe części nazwy tworzą niepodzielne imię chińskie , które może zawierać nazwę pokolenia . W innych kulturach nazwisko rodowe jest czasami przesuwane na koniec nazwiska (na przykład Li Leen Foo ).
Niektórzy Chińczycy używają zachodniego imienia osobistego (na przykład Denise Foo ), a niektórzy używają go zamiast chińskiego imienia. Większość z nich jest używana przez chińskich chrześcijan z Malezji lub Chińczyków, którzy mówią głównie po angielsku. Na oficjalnych dokumentach imię to jest zapisane w kolejności zachodnie imię - nazwisko - chińskie imię (np. Denise Foo Li Leen) lub nazwisko - chińskie imię - zachodnie imię (np. Foo Li Leen Denise), [ cytat potrzebne ] lub zachodnie imię - chińskie imię - nazwisko (np. Denise Li Leen Foo). W ogólnej praktyce używa się tylko jednego z imion (imię zachodnie lub chińskie). Chińscy muzułmanie z Malezji mogą używać imion arabskich, podczas gdy niektórzy używają imion chińskich pochodzenia arabskiego, np. Firdaus Fong Siew Chong.
Ponieważ żaden formalny system latynizacji nie jest narzucony chińskim imionom w Malezji w momencie rejestracji urodzeń, imiona są często latynizowane zgodnie z osądem urzędnika rejestracyjnego lub zgodnie z preferencjami wnioskodawcy. Dlatego błędy latynizacji nie są rzadkie, co skutkuje nietypowymi nazwami. Od lat 80. Pinyin stają się coraz bardziej powszechne, choć nie można powiedzieć, że popularne. Forma pinyin jest oparta na języku mandaryńskim lub putonghua , podczas gdy większość istniejących zlatynizowanych nazwisk opiera się na dialektach . Na przykład Tan ( Fujian dialekt) to Chen w formie pinyin. W Fuzhou istniejącą zlatynizowaną formą jest Ding, zarówno Tan, jak i Ding są poprawne w zależności od preferowanego dźwięku, ponieważ chiński znak ma więcej niż jedną wymowę. Ponieważ rodzice wolą, aby ich dzieci miały takie samo zlatynizowane nazwisko jak ich ojciec, imiona takie jak Tan Jia Ling, gdzie Tan jest w Hokkien i Jia Ling w języku mandaryńskim, stają się powszechne.
indyjskie imiona
Oficjalnie Indianie z Malezji używają patronimicznego systemu nazewnictwa łączącego ich tradycyjne indyjskie imiona z niektórymi malajskimi słowami, podczas gdy inni używają nazw tamilskich , telugu , malajalam lub sanskryckich . Imię mężczyzny składało się z jego imienia osobistego, po którym następowało malajskie wyrażenie anak lelaki , oznaczające „syn”, a następnie imię jego ojca. Imię kobiety składałoby się z jej imienia, po którym następuje malajskie wyrażenie anak perempuan , co oznacza „córkę”, a następnie imię jej ojca. Malajska fraza patronimiczna jest często skracana do a/l („syn”) lub a/p („córka”), a następnie imię ich ojca. W wielu okolicznościach interweniujący malajski jest pomijany, a imię ojca następuje bezpośrednio po imieniu osoby.
Zgodnie z tradycyjną praktyką z południowych Indii, imię ojca jest czasami skracane do inicjału i umieszczane przed imieniem. Tak więc mężczyzna o imieniu Anbuselvan, którego ojciec nazywa się Ramanan, może być nazywany Anbuselvan anak lelaki Ramanan (formalnie), Anbuselvan a/l Ramanan (jak na jego rządowym dowodzie tożsamości ), Anbuselvan Ramanan czy R. Anbuselvan. Podczas gdy jego córka Mathuram nazywałaby się Mathuram anak perempuan Anbuselvan (formalnie), Mathuram a/p Anbuselvan (jak na jej rządowym dowodzie tożsamości), Mathuram Anbuselvan lub A. Mathuram. Chociaż nie jest to oficjalnie zarejestrowane, Hinduska może po ślubie używać imienia męża zamiast imienia ojca.
Indyjscy muzułmanie z Malezji, podobnie jak etniczni Malajowie, używają arabskich imion lub nazw swoich własnych języków, podczas gdy chrześcijańskie imiona wywodzące się z arabskiego mogą być również używane przez indyjskich malezyjskich chrześcijan.
Użycie Sikhów w Malezji jest zgodne albo z zachodnią modą imion osobistych, po których następuje nazwisko rodowe, albo częściej z południowoindyjskim wzorem z imieniem osobistym, po którym następuje wyrażenie „anak lelaki” (syn) dla mężczyzn i „anak perempuan (córka) dla kobiety. Przykłady użycia w zachodnim stylu Sikhów, gdzie ich pełne imiona, po których następuje nazwa rodziny (lub klanu), to: Harjit Singh Gill (dla mężczyzny) lub Harjit Kaur Gill (dla kobiety). Przykłady użycia w południowych Indiach moda byłaby: Harjit Singh a/l Jit Singh (dla mężczyzny) i Harjit Kaur a/p Jit Singh.
Nazwiska członków innych grup
Półwyspowe Orang Asli i Sarawakian Bumiputra używają malajskiego słowa anak („dziecko”), aby utworzyć swoje patronimiki niezależnie od płci jednostki, na przykład Sagong anak Tasi . Jednak większość rdzennych mieszkańców Sabah i Sarawak nowego pokolenia, którzy mieszkają na obszarach miejskich i praktykują chrześcijaństwo jako religię, ma zwykle chrześcijańskie imię, na przykład Melissa Melanie Raweng (Raweng to imię ojca).
Niektórzy Sabah i Sarawak Bumiputra mają patronimiki w taki sam sposób jak Malajowie, używając bin lub binti , podczas gdy inni mają nazwiska patrylinearne , które są przekazywane niezmienione z pokolenia na pokolenie.
Potomkowie Minangkabau używają nazw klanów i plemion przekazywanych z pokolenia na pokolenie.
Mieszkańcy Kristang zwykle mają nazwiska portugalskie lub przynajmniej bardziej europejskie, w tym nazwiska odziedziczone . W rzeczywistości Arabowie i Portugalczycy mają wspólny mianownik wpływów w imionach: Fatima, Omar i Soraya. Nazwy te są powszechne w Portugalii, nadane przez wpływy arabskie.