Nadane imię

„Nazwa połączenia” przekierowuje tutaj. W przypadku innych zastosowań zobacz Nazwa połączenia (ujednoznacznienie) .

Schemat konwencji nazewnictwa na przykładzie Johna F. Kennedy'ego . „Imiona” można również nazwać imionami lub imionami; „nazwiska” można również nazwać nazwiskami rodowymi lub nazwiskami . Pokazuje to strukturę typową dla kultur anglojęzycznych (i niektórych innych). Inne kultury używają innych struktur dla pełnych nazw.
Sarkofag królowej Desiderii w kościele Riddarholm w Szwecji. Imię to zostało nadane Désirée Clary nie przy narodzinach, ale kiedy została wybrana księżną Szwecji w 1810 roku.

Imię ( znane również jako imię lub imię ) jest częścią imienia osobistego , które identyfikuje osobę, potencjalnie również z drugim imieniem , i odróżnia tę osobę od innych członków grupy (zwykle rodziny lub klanu ) którzy mają wspólne nazwisko . Termin imię odnosi się do imienia zwykle nadawanego w chwili urodzenia lub w jego pobliżu, zwykle przez rodziców noworodka. Chrześcijańskie imię to imię nadawane podczas chrztu według zwyczaju chrześcijańskiego.

W sytuacjach nieformalnych imiona są często używane w znajomy i przyjazny sposób. W sytuacjach bardziej formalnych częściej używa się nazwiska osoby. Idiomy „po imieniu” i „bycie po imieniu” odnoszą się do zażyłości nieodłącznie związanej z zwracaniem się do kogoś po imieniu.

Z kolei nazwisko (znane również jako nazwisko rodowe, nazwisko lub imię rodowe ) jest zwykle dziedziczone i udostępniane innym członkom najbliższej rodziny. Imiona królewskie oraz imiona zakonne lub zakonne to specjalne imiona nadawane osobie otrzymującej koronę lub wstępującej do zakonu; taka osoba jest wtedy zazwyczaj znana głównie pod tym imieniem.

Kolejność nazw

Zobacz też: Imię osobiste § Kolejność imion

Kolejność imienia – nazwisko rodowe , powszechnie znana jako kolejność zachodnia , jest używana w większości krajów europejskich oraz w krajach, w których kultury mają głównie wpływ kultury europejskiej, w tym w Ameryce Północnej i Południowej ; Północne , Wschodnie , Środkowe i Zachodnie Indie ; Australia , Nowa Zelandia i Filipiny .

Nazwisko rzędowe – imię , powszechnie znane jako porządek wschodni , jest używane przede wszystkim w Azji Wschodniej (m.in. w Chinach , Japonii , Korei , na Tajwanie , w Malezji , w Singapurze i Wietnamie ), a także i północno-wschodnich częściach Indii oraz jako standard na Węgrzech . Porządek ten jest również używany w różnym stopniu i w określonych kontekstach w innych krajach europejskich, takich jak Austria i przyległe obszary Niemiec (czyli Bawaria ) oraz we Francji , Belgii , Grecji i we Włoszech [ potrzebne źródło ] , prawdopodobnie z powodu wpływ biurokracji, która powszechnie stawia nazwisko rodowe przed imieniem. W Chinach i Korei część imienia mogą być wspólne dla wszystkich członków danego pokolenia w ramach rodziny i dalszej rodziny lub rodzin, w celu odróżnienia tych pokoleń od innych pokoleń.

Kolejność imienia – nazwisko rodowe ojca – nazwisko rodowe matki jest powszechnie używane w krajach hiszpańskojęzycznych na oznaczenie rodzin obojga rodziców. Dziś porządek prawny można zmienić także w Hiszpanii i Urugwaju, używając imienia – nazwisko rodowe matki – nazwisko rodowe ojca .

Kolejność imienia – nazwisko rodowe matki – nazwisko rodowe ojca jest powszechnie używane w krajach portugalskojęzycznych w celu uznania rodzin obojga rodziców.

Kolejność imię - imię ojca - imię dziadka (często określana jako imię potrójne ) to oficjalna kolejność imion stosowana w krajach arabskich (np. Arabia Saudyjska , Irak i Zjednoczone Emiraty Arabskie ).

Mieszanina

Zobacz też: Nazwisko złożone i Nazwisko podwójne
„Podwójna nazwa” przekierowuje tutaj. Nie mylić z Podwójnym nazewnictwem miejsc , Tautonimem lub Reduplikacją .

W wielu kulturach zachodnich ludzie często mają wiele imion. Najczęściej pierwszy w kolejności to ten, przez który przechodzi osoba, choć wyjątki nie są rzadkie, jak w przypadku Johna Edgara Hoovera (J. Edgar) i Dame Mary Barbara Hamilton Cartland (Barbara). Podane imię może być również używane w formie złożonej, jak na przykład Jan Paweł lub styl z łącznikiem, jak Bengt-Arne . Drugie imię może być częścią imienia złożonego lub zamiast tego może być nazwiskiem panieńskim , patronimem lub imię chrzcielne . Czasami imię jest używane tylko jako inicjał, zwłaszcza w połączeniu ze środkowym inicjałem (np. w przypadku HG Wells ), a rzadziej jako inicjał, podczas gdy drugie imię nie jest jedno (np. w przypadku L. Rona Hubbarda ).

Podpis Alexandra Grahama Bella .

W Anglii posiadanie więcej niż jednego imienia było czymś niezwykłym aż do XVII wieku, kiedy Charles James Stuart ( król Karol I ) został ochrzczony dwoma imionami. Była to moda francuska, która za przykładem królewskim rozprzestrzeniła się na angielską arystokrację, następnie rozprzestrzeniła się na ogół społeczeństwa i stała się powszechna pod koniec XVIII wieku.

Niektóre podwójne imiona dla kobiet były używane na początku XVIII wieku, ale były używane razem jako jednostka: Anna Maria, Mary Anne i Sarah Jane. Te stały się stereotypowe jako typowe imiona służących i dlatego stały się niemodne w XIX wieku.

Podwójne imiona są również powszechne wśród imion wietnamskich, aby powtarzać imię w rodzinie. Na przykład Đặng Vũ Minh Anh i Đặng Vũ Minh Ánh to dwie siostry o imionach Minh Anh i Minh Ánh.

Status prawny

Imię lub imiona dziecka są zwykle wybierane przez rodziców wkrótce po urodzeniu. Jeśli imię nie zostało nadane przy urodzeniu, można je nadać podczas ceremonii nadania imienia z udziałem rodziny i przyjaciół. W większości jurysdykcji imię i nazwisko dziecka przy urodzeniu jest podawane do rejestru publicznego, wpisywane na akcie urodzenia lub jego odpowiedniku. W kulturach zachodnich ludzie zwykle zachowują to samo imię przez całe życie. Jednak w niektórych przypadkach nazwy te mogą zostać zmienione zgodnie z procedurami prawnymi lub reputacją. Ludzie mogą również zmieniać swoje nazwiska podczas imigracji z jednego kraju do drugiego z różnymi konwencjami nazewnictwa.

W niektórych jurysdykcjach wyznaczony przez rząd rejestrator urodzeń może odmówić rejestracji nazwiska, które może wyrządzić dziecku krzywdę, co jest uważane za obraźliwe lub niepraktyczne. We Francji agencja może skierować sprawę do lokalnego sędziego. Niektóre jurysdykcje, takie jak Szwecja, ograniczają pisownię nazwisk. W Danii nie trzeba rejestrować imienia dla dziecka, dopóki dziecko nie skończy sześciu miesięcy, aw niektórych przypadkach można nawet poczekać trochę dłużej, zanim dziecko otrzyma oficjalne imię.

Geneza i znaczenia

John , imię pochodzenia hebrajskiego, jest bardzo popularne w świecie zachodnim i ma wiele wariantów w zależności od języka: Shaun , Eoin , Ian , Juan , Ivan i Yahya . Kliknij na obrazek, aby zobaczyć diagram w szczegółach.

Rodzice mogą wybrać imię ze względu na jego znaczenie. Może to być znaczenie osobiste lub rodzinne, takie jak nadanie dziecku imienia osoby podziwianej, lub może to być przykład determinizmu nominatywnego , w którym rodzice nadają dziecku imię, które ich zdaniem będzie szczęśliwe lub korzystne dla dziecko. Imiona najczęściej wywodzą się z następujących kategorii:

  • Aspiracyjne cechy osobowe (zewnętrzne i wewnętrzne). Na przykład imiona męskie:
    • Klemens („miłosierny”); spopularyzowany przez papieża Klemensa I (88–98), świętego i jego wielu papieskich następców o tym imieniu;
    • Augustus („konsekrowany, święty”), po raz pierwszy spopularyzowany przez pierwszego cesarza rzymskiego; później (jako Augustyn) przez dwóch świętych;

Angielskie przykłady obejmują liczne imiona żeńskie, takie jak Faith , Prudence , Amanda (łac.: godny miłości); Blanche (biały (czysty));

  • Zawody, na przykład George oznacza „pracownika ziemi”, czyli „rolnika”.
  • Okoliczności urodzenia, np.
    • Thomas oznacza „bliźniak”;
    • Quintus (łac. „piąty”), który tradycyjnie nadawany był piątemu dziecku płci męskiej.
  • Przedmioty, na przykład Peter oznacza „skałę”, a Edgar oznacza „bogatą włócznię”.
  • Cechy fizyczne, na przykład Calvin oznacza „łysy”.
  • Wariacje na temat innego imienia, zwłaszcza w celu zmiany płci imienia ( Pauline , Georgia) lub tłumaczenia z innego języka (na przykład imiona Francis lub Francisco , które pochodzą od imienia Franciscus oznaczającego „ Frank lub Francuz”).
  • Nazwiska. Nazwiska takie mogą honorować inne gałęzie rodziny, w których inaczej nazwisko nie byłoby przekazywane (np. nazwisko panieńskie matki). Współczesne przykłady obejmują:

Wiele z nich zostało adoptowanych od XVII wieku w Anglii, aby okazać szacunek wybitnym przodkom, zwykle nadawanym siostrzeńcom lub wnukom płci męskiej członków zainteresowanych wielkich rodzin, z których zwyczaj ten rozprzestrzenił się na ogół społeczeństwa. Działo się tak niezależnie od tego, czy danemu nazwisku groziło wymarcie, na przykład w przypadku Howarda, rodziny z wieloma silnymi męskimi liniami w historii. Godne uwagi przykłady obejmują

    • Howard, z rodziny Howardów, Dukes of Norfolk;
    • Courtenay, od nazwiska hrabiów Devon;
    • Trevor, od walijskiego wodza Tudora Trevora, pana Hereford;
    • Clifford, od baronów Clifford;
    • Digby, z rodziny barona Digby'ego/hrabiego Bristolu;
    • Shirley (pierwotnie imię męskie), z rodziny Shirley, Earls Ferrer;
    • Percy, od Percy Earls and Dukes of Northumberland;
    • Lindsay, z tej szlachetnej szkockiej rodziny, hrabiów Crawford;
    • Graham, z tej szlachetnej szkockiej rodziny, Dukes of Montrose;
    • Eliot, z rodu Eliotów, hrabiów St Germans;
    • Herbert z rodu Herbertów, hrabiowie Pembroke;
    • Russell, z rodziny Russell, Earls and Dukes of Bedford;
    • Stanley, z rodziny Stanleyów, hrabiów Derby;
    • Vernon, hrabia Shipbrook
    • Dillon, irlandzka rodzina Dillon, wicehrabia Dillon
  • Miejsca, na przykład Bretania i Lotaryngia .
  • Godzina urodzenia, na przykład dzień tygodnia, jak w Kofi Annan , którego imię oznacza „urodzony w piątek”, lub święto, w którym się urodził, na przykład imię Natalie oznacza „urodzony w Boże Narodzenie” po łacinie (Noel (francuskie „Boże Narodzenie”), imię nadawane mężczyznom urodzonym w Boże Narodzenie); także kwiecień , maj lub czerwiec .
  • Połączenie powyższych, na przykład ormiańskie imię Sirvart oznacza „różę miłości”.

W wielu kulturach imiona są ponownie używane, zwłaszcza w celu upamiętnienia przodków lub tych, którzy są szczególnie podziwiani, co skutkuje ograniczonym repertuarem imion, które czasami różnią się w zależności od ortografii .

Najbardziej znanym tego przykładem dla zachodnich czytelników jest używanie imion biblijnych i imion świętych w większości krajów chrześcijańskich (z Etiopią, w której imiona były często ideałami lub abstrakcjami — Haile Selassie, „moc Trójcy”; Haile Miriam, „moc Maryi” – jako najbardziej rzucający się w oczy wyjątek). Jednak imię Jezus jest uważane za tabu lub świętokradztwo w niektórych częściach świata chrześcijańskiego , chociaż to tabu nie obejmuje pokrewnego Jozuego lub pokrewne formy, które są powszechne w wielu językach, nawet wśród chrześcijan. W niektórych krajach hiszpańskojęzycznych imię Jezus jest uważane za normalne imię.

Podobnie imię Maryja , obecnie popularne wśród chrześcijan, zwłaszcza rzymskokatolików , było uważane za zbyt święte do użytku świeckiego aż do około XII wieku. W krajach, które szczególnie czciły Maryję, trwało to znacznie dłużej; w Polsce, aż do przybycia w XVII wieku francuskich królowych o imieniu Marie.

Najpopularniejsze imiona w języku angielskim (i wielu innych językach europejskich) można podzielić na szerokie kategorie na podstawie ich pochodzenia:

Często dana nazwa ma wersje w wielu różnych językach. Na przykład biblijne imię Susanna występuje również w oryginalnej biblijnej wersji hebrajskiej Shoshannah , w wersji hiszpańskiej i portugalskiej Susana , w wersji francuskiej Suzanne , w polskiej wersji Zuzanna lub w wersji węgierskiej Zsuzsanna .

wschodnia Azja

Zobacz też: chińskie imiona

Pomimo jednolitości chińskich nazwisk , niektóre chińskie imiona są dość oryginalne, ponieważ chińskie znaki można łączyć w szerokim zakresie. W przeciwieństwie do języków europejskich, z ich biblijnym i grecko-rzymskim dziedzictwem, język chiński nie ma określonego zestawu słów zarezerwowanych dla imion: teoretycznie każda kombinacja chińskich znaków może być używana jako imię. Niemniej jednak wiele popularnych postaci często się powtarza, w tym „Silny” ( 伟 , Wěi ), „Uczony” ( 文 , Wén ), „Spokojny” ( 安 , Ān ) i „Piękny” ( 美 , Měi ). Pomimo postępującej urbanizacji Chin, bardzo wiele nazw – takich jak „Pine” ( 松 , Sōng ) i „ Plum ” ( 梅 , Méi ) – nadal odnosi się do natury.

Większość chińskich imion składa się z dwóch znaków i – pomimo powyższych przykładów – te dwa znaki razem mogą nic nie znaczyć. Zamiast tego mogą być wybrane tak, aby zawierały określone dźwięki, tony lub rodniki ; zrównoważyć chińskie elementy wykresu urodzenia dziecka ; lub na cześć pokoleniowego wiersza przekazywanego przez rodzinę od wieków. Tradycyjnie uważa się to za zniewagę , nie jest zaszczytem, ​​aby noworodek został nazwany na cześć starszego krewnego, dlatego pełne imiona rzadko są przekazywane przez rodzinę w stylu American English Seniors, Juniors , III itp. Podobnie uważa się za niekorzystne, aby dziecko nosiło imię już rozsławione przez kogoś innego, chociaż ich latynizacje mogą być identyczne, a imię pospolite, takie jak Liu Xiang , może być noszone przez dziesiątki tysięcy.

Nazwy koreańskie i wietnamskie są często po prostu konwencjami wywodzącymi się z klasycznych chińskich odpowiedników. [ potrzebne źródło ]

Wiele japońskich imion żeńskich kończy się na -ko ( 子 ), co zwykle samo oznacza „dziecko”. Jednak znak użyty w imionach może mieć kobiece (dorosłe) konotacje.

W wielu zachodnich lokalizacjach azjatyckich wielu Azjatów ma również nieoficjalne lub nawet zarejestrowane zachodnie (zazwyczaj angielskie) imię, oprócz imienia azjatyckiego. Dotyczy to również azjatyckich studentów na uczelniach w krajach takich jak Stany Zjednoczone, Kanada i Australia, a także wśród międzynarodowych biznesmenów. [ potrzebne źródło ]

Płeć

Większość imion w języku angielskim jest tradycyjnie męska (Hugo, James, Harold) lub żeńska (Daphne, Charlotte, Jane), ale są też imiona unisex , takie jak Jordan , Jamie , Jesse , Morgan , Leslie/ Lesley , Joe / Jo , Jackie , Pat , Dana, Alex, Chris / Kris , Randy / Randi , Lee itp. Często dominuje użycie dla jednej płci. Ponadto określona pisownia jest często bardziej powszechna w przypadku mężczyzn lub kobiet, nawet jeśli wymowa jest taka sama.

Wiele grup kulturowych, przeszłych i obecnych, nie miało lub nie ma silnych nazw płciowych, więc wiele lub wszystkie ich imiona są unisex. Z drugiej strony w wielu językach, w tym w większości języków indoeuropejskich (ale nie w angielskim), płeć jest nieodłącznym elementem gramatyki. W niektórych krajach obowiązują przepisy zabraniające nadawania dzieciom imion unisex , wymagając od rodziców nadawania dzieciom imion specyficznych dla płci. Imiona mogą mieć różne konotacje związane z płcią w zależności od kraju lub języka.

W ramach klasyfikacji antroponimicznej imiona mężczyzn nazywane są andronimami ( od starogr . nazwa).

Popularność

Najpopularniejsze imiona dla dzieci w USA od 1880 do 2012 roku

Rozkład popularności (częstotliwości) imion zazwyczaj jest zgodny z rozkładem prawa potęgowego .

Od około 1800 roku w Anglii i Walii oraz w Stanach Zjednoczonych rozkład popularności imion zmienia się, tak że najpopularniejsze imiona tracą na popularności. Na przykład w Anglii i Walii najpopularniejszymi imionami żeńskimi i męskimi nadawanymi dzieciom urodzonym w 1800 roku były Mary i John, przy czym odpowiednio 24% niemowląt płci żeńskiej i 22% chłopców otrzymało te imiona. Dla kontrastu, odpowiednie statystyki dla Anglii i Walii w 1994 r. to Emily i James, z odpowiednio 3% i 4% imion. Mary i John nie tylko wyszli z łask w świecie anglojęzycznym, ale ogólna dystrybucja imion również zmieniła się znacząco w ciągu ostatnich 100 lat dla kobiet, ale nie dla mężczyzn. Doprowadziło to do rosnącej różnorodności imion żeńskich.

Wybór imion

Wykształcenie, pochodzenie etniczne, religia, klasa i ideologia polityczna wpływają na wybór imion przez rodziców. Politycznie konserwatywni rodzice wybierają popularne i tradycyjne imiona, podczas gdy politycznie liberalni rodzice wybierają imiona postaci literackich lub innych stosunkowo mało znanych postaci kulturowych. Pobożni wyznawcy religii często wybierają imiona ze swoich religijnych pism świętych. Na przykład hinduscy rodzice mogą nazwać córkę Saanvi imieniem bogini, żydowscy rodzice mogą nazwać chłopca Izaakiem po jednej z najwcześniejszych postaci przodków, a muzułmańscy rodzice mogą nazwać chłopca Mahometem na cześć proroka Mahometa.

Istnieje wiele narzędzi, za pomocą których rodzice mogą wybierać imiona, w tym książki, strony internetowe i aplikacje. Przykładem jest Baby Name Game, która wykorzystuje system ocen Elo do uszeregowania preferowanych imion przez rodziców i pomocy im w wyborze.

Wpływ kultury popularnej

kultura popularna ma wpływ na trendy w nazewnictwie, przynajmniej w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Nowo znane gwiazdy i osoby publiczne mogą wpływać na popularność imion. Na przykład w 2004 roku imiona „Keira” i „Kiera” (anglicyzacja irlandzkiego imienia Ciara) znalazły się odpowiednio na 51. i 92. miejscu wśród najpopularniejszych imion żeńskich w Wielkiej Brytanii, po wzroście popularności brytyjskiej aktorki Keiry Knightley . W 2001 roku użycie imienia Colby jako chłopięcego imienia dla niemowląt w Stanach Zjednoczonych wskoczyło z 233. miejsca na 99., tuż po tym, jak Colby Donaldson zajął drugie miejsce w Survivor: Australijski pustkowie . [ potrzebne źródło ] Również imię żeńskie „Miley”, które wcześniej nie było w pierwszej 1000, było 278. najpopularniejszym w 2007 roku, po wzroście sławy piosenkarki i aktorki Miley Cyrus (która po urodzeniu otrzymała imię Destiny).

Postacie z fikcji również wydają się wpływać na nazewnictwo. Po tym, jak imię Kayla zostało użyte dla postaci w amerykańskiej operze mydlanej Days of Our Lives , popularność tego imienia znacznie wzrosła. Imię Tammy i pokrewna Tamara stały się popularne po premierze filmu Tammy and the Bachelor w 1957 roku. Niektóre imiona zostały ustalone lub rozpowszechnione dzięki użyciu w literaturze. Godne uwagi przykłady to Pamela , wymyślona przez Sir Philipa Sidneya dla kluczowej postaci w jego epickiej prozie, Hrabina Arkadii Pembroke ; Jessica , stworzona przez Williama Szekspira w jego sztuce Kupiec wenecki ; Vanessa , stworzona przez Jonathana Swifta ; Fiona , postać z fałszywego cyklu wierszy Osjana Jamesa Macphersona ; Wendy , mało znane imię spopularyzowane przez JM Barrie w jego sztuce Piotruś Pan, czyli chłopiec, który nie chciał dorosnąć ; i Madison , postać z filmu Splash . Lara i Larissa były rzadkością w Ameryce przed pojawieniem się Doktora Żywago i od tego czasu stały się dość powszechne.

Piosenki mogą wpływać na nadawanie imion dzieciom. Jude przeskoczył z 814. najpopularniejszego imienia męskiego w 1968 r. na 668. miejsce w 1969 r., po wydaniu utworu „ Hey Jude ” Beatlesów . Podobnie Layla znalazła się na 969. miejscu listy najpopularniejszych w 1972 roku, po piosence Erica Claptona . Wcześniej nie było go w pierwszej 1000. Kayleigh stała się szczególnie popularna w Wielkiej Brytanii po wydaniu piosenki brytyjskiej grupy rockowej Marillion . Statystyki rządowe z 2005 roku wykazały, że 96% Kayleighów urodziło się po 1985 roku, w którym Marillion wydał „ Kayleigh ". [ potrzebne źródło ]

Postacie kultury popularnej nie muszą być godne podziwu, aby wpływać na trendy w nazewnictwie. Na przykład Peyton po raz pierwszy znalazła się w pierwszej 1000 jako żeńskie imię dla dzieci w Stanach Zjednoczonych w 1992 roku (na miejscu 583), zaraz po tym, jak zostało przedstawione jako imię złej niani w filmie The Hand That Kołysze Kołyskę . Z drugiej strony wydarzenia historyczne mogą wpływać na nadawanie imion dzieciom. Na przykład imię Adolf wyszło z użycia od zakończenia II wojny światowej w 1945 roku.

W przeciwieństwie do tych anegdotycznych dowodów, obszerne badanie norweskich zbiorów danych dotyczących imion pokazuje, że główne czynniki rządzące dynamiką imion są endogeniczne . Monitorując popularność 1000 imion na przestrzeni 130 lat, autorzy zidentyfikowali tylko pięć przypadków egzogennych , z których trzy są związane z imionami nadawanymi dzieciom norweskiej rodziny królewskiej.

Nazwy afroamerykańskie XX wieku

Od czasu ruchu na rzecz praw obywatelskich w latach 1950–1970 afroamerykańskie imiona nadawane dzieciom silnie odzwierciedlały ruchy społeczno-polityczne i filozofie społeczności afroamerykańskiej. Od lat 70. praktyki neologistyczne (twórcze, wynalazcze) stają się coraz bardziej powszechne i stają się przedmiotem badań akademickich.

Zobacz też

Notatki

Źródła

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Given_name&oldid=1140478269 ”