Zwyciężymy

Ten artykuł dotyczy piosenki protestacyjnej. W przypadku innych zastosowań zobacz We Shall Overcome (ujednoznacznienie) .
„Zwyciężymy” ( 3 : 24 )
Joan Baez wykonuje „We Shall Overcome” w Białym Domu przed prezydentem Barackiem Obamą , podczas święta muzyki z okresu ruchu na rzecz praw obywatelskich.
Masz problemy z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz pomoc dotyczącą multimediów .

„ We Shall Overcome ” to piosenka gospel , która stała się pieśnią protestu i kluczowym hymnem amerykańskiego ruchu na rzecz praw obywatelskich . Piosenka jest najczęściej przypisywana jako lirycznie wywodząca się z „I'll Overcome Some Day”, hymnu Charlesa Alberta Tindleya , który został opublikowany po raz pierwszy w 1901 roku.

Nowoczesna wersja piosenki została po raz pierwszy zaśpiewana przez robotników tytoniowych kierowanych przez Lucille Simmons podczas strajku Charleston Cigar Factory w Charleston w Karolinie Południowej w latach 1945–1946 . W 1947 roku piosenka została opublikowana pod tytułem „ We Will Overcome ” w wydaniu People's Songs Bulletin (publikacja People's Songs , organizacji, której dyrektorem był Pete Seeger ), jako wkład i ze wstępem: Zilphia Horton , ówczesny dyrektor muzyczny The Highlander Folk School of Monteagle, Tennessee (szkoła edukacji dorosłych, która szkoliła organizatorów związkowych). Horton powiedziała, że ​​nauczyła się tej piosenki od Simmonsa i uważa ją za swoją ulubioną. Według Hortona „jedna ze zwrotek oryginalnego hymnu brzmiała„ pokonamy ”.… To w pewnym sensie powstrzymuje ich od zimnej ciszy”.

Nauczyła go wielu innych, w tym Pete'a Seegera, który włączył go do swojego repertuaru, podobnie jak wielu innych aktywistów, takich jak Frank Hamilton i Joe Glazer , którzy nagrali go w 1950 roku.

Piosenka została skojarzona z ruchem na rzecz praw obywatelskich od 1959 roku, kiedy Guy Carawan wkroczył ze swoją wersją i Seegerem jako lider piosenki w Highlander, który następnie koncentrował się na pokojowym aktywizmie na rzecz praw obywatelskich. Szybko stał się nieoficjalnym hymnem ruchu. Seeger i inni znani piosenkarze folkowi na początku lat 60., tacy jak Joan Baez , śpiewali tę piosenkę na wiecach, festiwalach folklorystycznych i koncertach na północy i pomogli jej rozpowszechnić. Od czasu, gdy zyskała na znaczeniu, piosenka i oparte na niej piosenki były wykorzystywane w różnych protestach na całym świecie.

Amerykańskie prawa autorskie do numeru People's Songs Bulletin , który zawierał „We Will Overcome”, wygasły w 1976 r., Ale The Richmond Organisation zgłosiła prawa autorskie do tekstu „We Shall Overcome”, zarejestrowanego w 1960 r. W 2017 r., w odpowiedzi na pozew przeciwko TRO w związku z zarzutami fałszywych roszczeń dotyczących praw autorskich , amerykański sędzia wydał opinię, że zarejestrowane dzieło nie różni się w wystarczającym stopniu od tekstu „We Will Overcome”, który trafił do domeny publicznej z powodu braku odnowienia . W styczniu 2018 roku firma zgodziła się na ugodę, na mocy której nie będzie już dochodzić żadnych roszczeń dotyczących praw autorskich do utworu.

Pochodzenie jako piosenka gospel, ludowa i pracownicza

„I'll Overcome Some Day” był hymnem lub kompozycją muzyki gospel autorstwa wielebnego Charlesa Alberta Tindleya z Filadelfii , która została po raz pierwszy opublikowana w 1901 roku. Tindley, znany pastor Metodystycznego Kościoła Episkopalnego , był autorem około 50 hymnów gospel, z z których „Zrozumiemy to z czasem” i „ Stań przy mnie ” należą do najbardziej znanych. Opublikowany tekst nosił motto: „Zwyciężycie, jeśli nie zemdlejecie”, pochodzące z Listu do Galacjan 6:9: „I nie ustawajmy w czynieniu dobra, bo we właściwym czasie będziemy żąć, jeśli nie ustaniemy”. Pierwsza zwrotka zaczynała się:




Świat jest jednym wielkim polem bitwy, Z siłami w szyku; Jeśli w sercu się nie poddam, pewnego dnia zwyciężę.

Piosenki Tindleya zostały napisane w idiomie zakorzenionym w afroamerykańskich tradycjach ludowych , przy użyciu interwałów pentatonicznych, z wystarczającą ilością miejsca na improwizowaną interpolację, dodaniem „niebieskich” tercji i septym, i często zawierały krótkie refreny, do których kongregacja mogła się przyłączyć. Jednak znaczenie Tindleya polegało przede wszystkim na tym, że był autorem tekstów i poetą, którego słowa przemawiały bezpośrednio do uczuć jego słuchaczy, z których wielu zostało uwolnionych z niewoli zaledwie 36 lat przed pierwszą publikacją swoich piosenek i często byli zubożali, analfabetami i nowo przybyłymi na północ. „Nawet dzisiaj”, napisał muzykolog Horace Boyer w 1983 r., „duchowni cytują jego teksty w trakcie swoich kazań, jakby były wierszami, co w rzeczywistości jest”.

List wydrukowany na pierwszej stronie z lutego 1909 r. United Mine Workers Journal stwierdza: „W zeszłym roku podczas strajku otwieraliśmy każde spotkanie modlitwą i śpiewaniem tej starej, dobrej piosenki„ We Will Overcome ”. To stwierdzenie sugerowało, że piosenka była dobrze znana, a także było to pierwsze potwierdzenie, że taka piosenka była śpiewana zarówno w kontekście świeckim, jak i mieszanym.

Uważa się, że „I'll Overcome Some Day” Tindleya wpłynęło na strukturę „We Shall Overcome”, przy czym zarówno tekst, jak i melodia przeszły proces zmian. Melodia została zmieniona tak, że teraz przypomina melodię otwierającą i końcową utworu „No More Auction Block For Me”, znanego również z refrenu „Many Thousands Gone”. To był numer 35 w kolekcji Negro Spirituals Thomasa Wentwortha Higginsona , która ukazała się w Atlantic Monthly z czerwca 1867 r., z komentarzem Higginsona zastanawiającym się, w jaki sposób komponowano takie pieśni (tj. czy była to praca jednego autora, czy coś, co kiedyś nazywano „kompozycją wspólnotową”):

Jednak nawet w przypadku tej ostatniej kompozycji mamy tylko przybliżoną datę i nic nie wiemy o sposobie jej powstania. Allan Ramsay mówi o pieśniach szkockich , że bez względu na to, kto je stworzył, wkrótce przypisywano je pastorowi parafii, z której się wywodzą. I zawsze zastanawiałem się nad tym, czy zawsze miały świadome i określone pochodzenie w jakimś wiodącym umyśle, czy też rosły stopniowo, w prawie nieświadomy sposób. W tej kwestii nie mogłem uzyskać żadnych informacji, chociaż zadawałem wiele pytań, aż w końcu pewnego dnia, kiedy przewożono mnie z Beaufort na Wyspę Kobiet, z zachwytem znalazłem się na prawdziwym tropie piosenki. Jeden z wioślarzy, energiczny młodzieniec, nie żołnierz, zapytany o swoją teorię w tej sprawie, odmówił nieśmiałego wyznania. „Niektórzy dobrzy spirytyści”, powiedział, „zaczęli z ciekawości. Ja sam raz wzniosłem śpiew”.

Spełniło się moje marzenie i wyśledziłem nie tylko wiersz, ale i poetę. Błagałem go, aby kontynuował.

„Kiedyś my, chłopcy”, powiedział, „pojechaliśmy, żeby zanieść trochę ryżu, a de czarnuch-kierowca, on ciągle do nas dzwonił, a ja mówię:„ O, de ole czarnuch-kierowca! Den inny powiedział: „Pierwszą rzeczą, o której powiedziała mi mama, było to, że nie jestem tak zły jak czarnuch-kierowca”. Zaśpiewałem, po prostu kładąc słowo, i zaśpiewałem jeszcze jedno słowo”.

Potem zaczął śpiewać, a mężczyźni po chwili słuchania przyłączyli się do chóru, jakby to był stary znajomy, chociaż najwyraźniej nigdy wcześniej go nie słyszeli. Widziałem, jak łatwo zakorzenił się wśród nich nowy „spiew”.

Przypadkowo Bob Dylan twierdzi, że użył tego samego motywu melodycznego z „No More Auction Block” w swojej kompozycji „ Blowin' in the Wind ”. W ten sposób podobieństwa wzorców melodycznych i rytmicznych nadały rezonans kulturowy i emocjonalny („to samo uczucie”) trzem różnym, bardzo znaczącym historycznie piosenkom.

Uczeni muzyczni zwrócili również uwagę, że pierwsza połowa „We Shall Overcome” wykazuje znaczne podobieństwo do słynnego świeckiego hymnu katolickiego „ O Sanctissima ”, znanego również jako „The Sicilian Mariners Hymn”, opublikowanego po raz pierwszy przez londyński magazyn w 1792 r. następnie przez amerykańskie czasopismo w 1794 r. i szeroko rozpowszechnione w amerykańskich hymnach. Druga połowa „We Shall Overcome” to zasadniczo ta sama muzyka, co XIX-wieczny hymn „I'll Be All Right”. Jak podsumował Victor Bobetsky w swojej książce na ten temat z 2015 roku: „We Shall Overcome” zawdzięcza swoje istnienie wielu przodkom oraz ciągłym zmianom i adaptacjom typowym dla procesu muzyki ludowej.

Rola Góralskiej Szkoły Ludowej

W październiku 1945 roku w Charleston w Karolinie Południowej członkowie związku robotników przemysłu spożywczego, tytoniowego, rolnego i pokrewnych (FTA-CIO), w większości kobiet i Afroamerykanów, rozpoczęli pięciomiesięczny strajk przeciwko American Tobacco Company . Aby podtrzymać ich na duchu podczas mroźnej, mokrej zimy 1945-1946, jedna ze strajkujących, kobieta imieniem Lucille Simmons, poprowadziła powolną wersję hymnu gospel „We'll Overcome (I'll Be All Right)”, aby zakończyć codzienną pikietę. Organizatorka związkowa Zilphia Horton , która była żoną współzałożyciela Góralskiej Szkoły Ludowej (później Góralskiego Ośrodka Naukowo-Edukacyjnego), powiedziała, że ​​nauczyła się tego od Simmonsa. Horton była dyrektorem muzycznym Highlander w latach 1935–1956 i stało się jej zwyczajem, że każdego wieczoru kończyła spotkania grupowe, prowadząc tę ​​​​jej ulubioną piosenkę. Podczas kampanii prezydenckiej Henry'ego A. Wallace'a „We Will Overcome” zostało wydrukowane w Biuletynie nr 3 (wrzesień 1948), 8, Pieśni ludowych , ze wstępem Horton mówiącym, że nauczyła się tego od międzyrasowych pracowników FTA-CIO i odkryła, że ​​jest to niezwykle potężne. Pete'a Seegera , członek-założyciel People's Songs i jej dyrektor przez trzy lata, nauczył się tego z wersji Hortona z 1947 roku. Seeger pisze: „Zmieniłem to na„ We will ”… Myślę, że podobało mi się bardziej otwarte brzmienie;„ We will ” ma aliterację do tego, ale „będziemy” otwiera usta szerzej; „i” w „woli” nie jest łatwą samogłoską do dobrego zaśpiewania…” Seeger dodał także kilka wersetów („Będziemy chodzić ręka w rękę ” i „Cały szeroki świat wokół”).

W 1950 roku Departament Edukacji i Badań CIO wydał album Osiem nowych piosenek dla pracy , śpiewany przez Joe Glazera („Labor's Troubador”) i Elm City Four. (Piosenki na albumie to: „I Ain't No Stranger Now”, „Too Old to Work”, „That's All”, „Humblin' Back”, „Shine on Me”, „Great Day”, „The Mill Was Made of Marble” i „We Will Overcome”.) Podczas jazdy CIO na południu Glazer nauczył piosenki piosenkarza country Texas Billa Strength, który nagrał wersję, która została później odebrana przez 4-Star Records.

Piosenka pojawiła się po raz pierwszy jako „We Shall Overcome” (zamiast „We Will Overcome”) w 1952 roku na płycie nagranej przez Laurę Duncan (solistkę) i The Jewish Young Singers (refren), pod dyrekcją Roberta De Cormiera , współtwórcy -wyprodukowany przez Erniego Liebermana i Irwina Silbera w Hootenany Records (Hoot 104-A) (Folkways, FN 2513, BCD15720), gdzie jest identyfikowany jako Negro Spiritual.

Frank Hamilton , folkowy piosenkarz z Kalifornii, który był członkiem People's Songs, a później The Weavers , wybrał wersję Seegera. Przyjaciel i towarzysz podróży Hamiltona, pochodzący z Kalifornii Guy Carawan , nauczył się tej piosenki od Hamiltona. Carawan i Hamilton, w towarzystwie Ramblina Jacka Elliota , odwiedzili Highlander we wczesnych latach pięćdziesiątych, gdzie również usłyszeli, jak Zilphia Horton śpiewa piosenkę. W 1957 roku Seeger śpiewał dla góralskiej publiczności, w skład której wchodził dr Martin Luther King Jr. , który zwrócił uwagę w drodze do swojego następnego przystanku w Kentucky , o tym, jak bardzo utkwiła mu w pamięci ta piosenka. Kiedy w 1959 roku Guy Carawan zastąpił Hortona na stanowisku dyrektora muzycznego w Highlander, przywrócił go do szkoły. Jednak to młodzi (w większości nastolatkowie) studenci-aktywiści z Highlander nadali piosence słowa i rytmy, z których jest ona obecnie znana, śpiewając ją dla podtrzymania na duchu podczas przerażających nalotów policji na Highlander i ich kolejne pobyty w więzieniu w latach 1959–1960. Z tego powodu Carawan niechętnie przypisuje sobie powszechną popularność piosenki. W filmie PBS We Shall Overcome Julian Bond przypisuje Carawanowi nauczanie i śpiewanie tej piosenki na spotkaniu założycielskim Student Nonviolent Coordinating Committee w Raleigh w Północnej Karolinie w 1960 roku. Stamtąd rozpowszechniła się ona ustnie i stała się hymnem południowoafrykańskiego związku zawodowego i aktywizmu na rzecz praw obywatelskich. Seeger również publicznie, na koncercie, przypisał Carawan główną rolę nauczania i popularyzacji piosenki w ruchu na rzecz praw obywatelskich.

Używaj w latach 60. na rzecz praw obywatelskich i innych ruchów protestacyjnych

W sierpniu 1963 roku 22-letnia piosenkarka folkowa Joan Baez poprowadziła 300-tysięczny tłum śpiewający „We Shall Overcome” pod pomnikiem Lincolna podczas Marszu A. Philipa Randolpha na Waszyngton . Prezydent Lyndon Johnson , sam południowiec, użył wyrażenia „zwyciężymy” w przemówieniu do Kongresu 15 marca 1965 r., wygłoszonym po brutalnych atakach „Krwawej Niedzieli” na demonstrantów praw obywatelskich podczas marszów z Selmy do Montgomery, legitymizując w ten sposób ruch protestu.

zabójstwem Martina Luthera Kinga Jr. 4 kwietnia 1968 roku King wyrecytował słowa z „We Shall Overcome” w swoim ostatnim kazaniu wygłoszonym w Memphis w niedzielę 31 marca. Uczynił to w podobnym kazaniu wygłoszonym w 1965 przed zborem międzywyznaniowym w Temple Israel w Hollywood w Kalifornii:

Zwyciężymy. Zwyciężymy. Głęboko w sercu wierzę, że zwyciężymy. A ja w to wierzę, bo jakoś łuk wszechświata moralnego jest długi, ale pochyla się ku sprawiedliwości. Zwyciężymy, ponieważ Carlyle ma rację; „Żadne kłamstwo nie może żyć wiecznie”. Zwyciężymy, ponieważ William Cullen Bryant ma rację; „prawda zmiażdżona na ziemi powstanie ponownie”. Zwyciężymy, ponieważ James Russell Lowell ma rację:






Prawda na wieki na szafocie, Kłamstwo na zawsze na tronie. Jednak to rusztowanie kołysze przyszłość, A za nieznanym wówczas Bogiem stoi w cieniu, Czuwając nad swoimi.

Z tą wiarą będziemy w stanie wykuć kamień nadziei z góry rozpaczy. Z tą wiarą będziemy w stanie przekształcić brzęczące niezgody naszego narodu w piękną symfonię braterstwa. Z tą wiarą będziemy w stanie przyspieszyć dzień. A według słów proroctwa każda dolina będzie wywyższona. I każda góra i pagórek zostaną obniżone. Miejsca szorstkie zostaną wygładzone, a miejsca krzywe wyprostowane. I chwała Pańska zostanie objawiona i wszystkie ciała ujrzą to razem. To będzie wspaniały dzień. To będzie cudowna godzina. I w tym momencie — mówiąc obrazowo słowami biblijnymi — gwiazdy poranne razem zaśpiewają, a synowie Boży zakrzykną z radości

„We Shall Overcome” zostało zaśpiewane kilka dni później przez ponad pięćdziesiąt tysięcy uczestników pogrzebu Martina Luthera Kinga Jr.

Robotnicy rolni w Stanach Zjednoczonych śpiewali później piosenkę po hiszpańsku podczas strajków i bojkotu winogron pod koniec lat 60. Piosenka została w szczególności zaśpiewana przez amerykańskiego senatora z Nowego Jorku Roberta F. Kennedy'ego , kiedy prowadził chóry przeciwko apartheidowi z dachu swojego samochodu podczas trasy koncertowej po Afryce Południowej w 1966 roku. Była to również piosenka, którą Abie Nathan wybrał do wyemitowania jako hymn Głosu Pokoju rozgłośni radiowej 1 października 1993 r., dzięki czemu trafiła z powrotem do Republiki Południowej Afryki w późniejszych latach ruchu przeciwko apartheidowi .

Stowarzyszenie Praw Obywatelskich Irlandii Północnej przyjęło hasło „pokonamy” i użyło go w tytule swojej retrospektywnej publikacji We Shall Overcome - The History of the Struggle for Civil Rights in Northern Ireland 1968–1978 . Film Bloody Sunday przedstawia lidera marszu i posła do parlamentu (MP) Ivana Coopera prowadzącego piosenkę na krótko przed strzelaniną w Bloody Sunday w 1972 roku . W 1997 roku chrześcijańska służba dla mężczyzn, Promise Keepers, umieściła tę piosenkę na swojej płycie CD poświęconej uwielbieniu na ten rok: The Making of a Godly Man , z udziałem lidera uwielbienia Donna Thomasa i Maranatha! Zespół Obietnica. Reinterpretacja piosenki przez Bruce'a Springsteena znalazła się na albumie w hołdzie z 1998 roku Where Have All the Flowers Gone: The Songs of Pete Seeger, a także na albumie Springsteena z 2006 roku We Shall Overcome: The Seeger Sessions .

Powszechna adaptacja

„Zwyciężymy” zostało przyjęte przez różne ruchy robotnicze, nacjonalistyczne i polityczne zarówno podczas zimnej wojny , jak i po niej . W swoich wspomnieniach o latach nauczania języka angielskiego w Czechosłowacji po Aksamitnej Rewolucji Mark Allen napisał:

W Pradze w 1989 roku, podczas intensywnych tygodni Aksamitnej Rewolucji, na Placu Wacława setki tysięcy ludzi jednogłośnie śpiewały tę nawiedzoną muzykę, zarówno po angielsku, jak i po czesku, ze szczególnym naciskiem na frazę „wierzę”. Przesłanie nadziei zawarte w tej piosence dało protestującym siłę do kontynuowania, dopóki rządzący w końcu sami nie zrezygnują z nadziei. Czechów gwizdał i wygwizdywał go, kiedy wypowiadał się przeciwko wojnie w Wietnamie . Ale te same tłumy pokochały i przyjęły jego wersję „We Shall Overcome”. Historia jest pełna takich ironii – jeśli tylko chcesz je zobaczyć.

— „Praska Symfonia”, Praha Publishing, 2008

Słowa „Zwyciężymy” są śpiewane dobitnie na końcu każdego wersu w piosence ruchu na rzecz praw obywatelskich w Irlandii Północnej, Free the People , który protestował przeciwko polityce internowania armii brytyjskiej . Ruch w Irlandii Północnej chciał naśladować ruch w USA i często śpiewał „Zwyciężymy”.

Prezydent USA Barack Obama, wiceprezydent Joe Biden i ich żony łączą ręce i śpiewają „We Shall Overcome” podczas poświęcenia pomnika Martina Luthera Kinga Jr. w 2011 roku.

Melodia została również wykorzystana (przypisując ją Tindleyowi) w symfonii amerykańskiego kompozytora Williama Rowlanda . [ potrzebne źródło ] W 1999 roku National Public Radio umieściło „We Shall Overcome” na liście „NPR 100” najważniejszych amerykańskich piosenek XX wieku. Nawiązując do linii, w 2009 roku, po pierwszej inauguracji Baracka Obamy jako 44. prezydenta Stanów Zjednoczonych , w pobliżu Kapitolu widziano mężczyznę trzymającego transparent „POKONALIŚMY”, dzień po tym, jak setki ludzi pozowało z napisem Dzień Martina Luthera Kinga Jr.

Gdy w 1992 roku seryjny morderca „ Lasermannen ” zastrzelił kilku imigrantów w okolicach Sztokholmu , premier Carl Bildt i minister ds. imigracji Birgit Friggebo wzięli udział w spotkaniu w Rinkeby . Gdy publiczność była zdenerwowana, Friggebo próbował ich uspokoić, proponując, aby wszyscy zaśpiewali „We Shall Overcome”. Wypowiedź ta jest powszechnie uznawana za jeden z najbardziej żenujących momentów w szwedzkiej polityce. W 2008 roku gazeta Svenska Dagbladet wymieniła Sveriges Television nagranie wydarzenia jako najlepszy klip polityczny dostępny na YouTube.

7 czerwca 2010 roku Roger Waters z zespołu Pink Floyd wydał nową wersję piosenki w proteście przeciwko izraelskiej blokadzie Gazy .

22 lipca 2012 roku Bruce Springsteen wykonał piosenkę podczas koncertu upamiętniającego w Oslo po atakach terrorystycznych w Norwegii 22 lipca 2011 roku.

W Indiach znany poeta Girija Kumar Mathur skomponował jego dosłowne tłumaczenie na język hindi „ Hum Honge Kaamyab (हम होंगे कामयाब) ”, które w latach 70. i 80. stało się popularną pieśnią patriotyczną / duchową, szczególnie w szkołach. Ta piosenka została również wykorzystana przez Blue Pilgrims do motywowania reprezentacji Indii w piłce nożnej podczas meczów międzynarodowych.

W bengalskojęzycznych Indiach i Bangladeszu istnieją dwie wersje, z których obie są popularne wśród dzieci w wieku szkolnym i działaczy politycznych. „ Amra Korbo Joy ” (আমরা করবো জয়, dosłowne tłumaczenie) zostało przetłumaczone przez bengalskiego piosenkarza ludowego Hemangę Biswasa i ponownie nagrane przez Bhupena Hazarika . Hazarika, który słyszał tę piosenkę podczas swoich dni w USA, również przetłumaczył ją na język asamski jako „ Ami hom xophol ” (আমি হ'ম সফল). Inna wersja, przetłumaczona przez Shibdasa Bandyopadhyaya, „ Ek Din Shurjer Bhor ” (এক দিন সূর্যের ভোর, dosłownie tłumaczone jako „ Pewnego dnia wstanie słońce ”) został nagrany przez Młodzieżowy Chór Kalkuty i zaaranżowany przez Rumę Guha Thakurtę podczas wojny o niepodległość Bangladeszu w 1971 roku i stał się jednym z największych sprzedaż bengalskich płyt. Była to ulubiona piosenka premiera Bangladeszu, szejka Mujibura Rahmana, i była regularnie śpiewana na imprezach publicznych po tym, jak Bangladesz uzyskał niepodległość na początku lat 70. [ potrzebne źródło ]

W indyjskim stanie Kerala , tradycyjnej komunistycznej twierdzy, piosenka stała się popularna na kampusach uniwersyteckich pod koniec lat 70. Była to pieśń bojowa Indyjskiej Federacji Studentów SFI, największej organizacji studenckiej w kraju. Piosenka przetłumaczona na język regionalny malajalam przez NP Chandrasekharan, działacza SFI. Tłumaczenie było zgodne z tą samą melodią oryginalnej piosenki, co „ Nammal Vijayikkum ”. Później ukazał się także w „Studencie” . , miesięcznik SFI w języku malajalam, a także w Sarvadesheeya Ganangal (Mythri Books, Thiruvananthapuram), tłumaczenie międzynarodowych pieśni bojowych.

„We Shall Overcome” była wybitną piosenką w bollywoodzkim filmie My Name is Khan z 2010 roku , w którym porównano walkę muzułmanów we współczesnej Ameryce z walkami Afroamerykanów w przeszłości. Piosenka została zaśpiewana w języku angielskim i hindi w filmie, w którym wystąpili Kajol i Shahrukh Khan .

W 2014 roku nagranie We Shall Overcome zaaranżowane przez kompozytora Nolana Williamsa Jr. z udziałem mezzosopranistki Denyce'a Gravesa było jednym z kilku dzieł sztuki, w tym wiersza A Brave and Startling Truth autorstwa Mayi Angelou , które zostały wysłane w kosmos podczas pierwszego testu lot statku kosmicznego Orion .

Argentyńska pisarka i piosenkarka María Elena Walsh napisała hiszpańską wersję zatytułowaną „Venceremos”.

Celtycki zespół punkowy Dropkick Murphys wydał swoją wersję utworu jako singiel i teledysk w 2022 roku. Ich wersję można również znaleźć na rozszerzonym wydaniu albumu Turn Up That Dial z 2021 roku .

Stan praw autorskich

Status praw autorskich do „We Shall Overcome” był kwestionowany pod koniec 2010 roku. W 1960 roku dokonano rejestracji praw autorskich do utworu, który jest uznawany za aranżację utworu zatytułowanego „I'll Overcome” autorstwa Zilphii Horton, Guya Carawana, Franka Hamiltona i Pete'a Seegera, bez znanego oryginalnego autora. Spadkobiercy Hortona, Carawan, Hamilton i Seeger, dzielą z artystami połowę praw, a The Richmond Organization (TRO), w skład której wchodzą Ludlow Music, Essex, Folkways Music i Hollis Music, posiada prawa wydawców do 50% dochody z tantiem. Seeger wyjaśnił, że zarejestrował prawa autorskie za radą TRO, które wyraziło obawę, że ktoś inny może je zarejestrować. „W tamtym czasie nie znaliśmy nazwiska Lucille Simmons” - powiedział Seeger. Ich tantiemy trafiają do funduszu „We Shall Overcome”, zarządzanego przez Highlander pod powiernictwem „pisarzy”. Takie fundusze są rzekomo wykorzystywane do udzielania niewielkich dotacji na ekspresję kulturalną z udziałem Afroamerykanów organizujących się na południu Stanów Zjednoczonych.

W kwietniu 2016 roku Fundacja We Shall Overcome (WSOF), kierowana przez producenta muzycznego Isaiasa Gamboa , pozwała TRO i Ludlow, domagając się wyjaśnienia statusu praw autorskich do utworu i zwrotu wszystkich tantiem pobranych przez firmy z tytułu jego użytkowania. WSOF, które pracowało nad filmem dokumentalnym o piosence i jej historii, nie otrzymało pozwolenia na wykorzystanie piosenki przez TRO-Ludlow. W zgłoszeniu argumentowano, że roszczenia dotyczące praw autorskich TRO-Ludlow były nieważne, ponieważ zarejestrowane prawa autorskie nie zostały odnowione zgodnie z wymogami prawa autorskiego Stanów Zjednoczonych w tamtym czasie; z tego powodu prawa autorskie do Pieśni ludowych z 1948 roku publikacja zawierająca „We Will Overcome” wygasła w 1976 r. Ponadto argumentowano, że zarejestrowane prawa autorskie obejmują tylko określone aranżacje melodii i „niejasne alternatywne wersety”, że zarejestrowane prace „nie zawierają oryginalnych dzieł autorskich, z wyjątkiem do zakres samych uzgodnień” oraz że w bazie danych Urzędu Praw Autorskich Stanów Zjednoczonych nie istniał żaden zapis pracy zatytułowanej „I'll Overcome” .

W pozwie przyznano, że sam Seeger nie twierdził, że jest autorem piosenki, stwierdzając o piosence w swojej autobiografii: „Nikt nie jest pewien, kto zmienił„ wolę ”na„ będzie ”. To mogłem być ja z moim Harvardem Edukacja. Ale Septima Clarke, nauczycielka w Charleston (która była dyrektorem ds. edukacji w Highlander i po tym, jak ruch na rzecz praw obywatelskich był wybierany rok po roku do Rady Edukacji Charleston, SC) zawsze wolała „powinien”. Śpiewa lepiej. ”Potwierdził również, że decyzja o nałożeniu praw autorskich do piosenki była środkiem obronnym, a jego wydawca najwyraźniej ostrzegł go, że„ jeśli nie uzyskasz praw autorskich do tego teraz, niektóre hollywoodzkie typy będą miały wersję w przyszłym roku, taką jak „Come na Kochanie, dziś wieczorem pokonamy ” . Co więcej, wkładka do albumu kompilacyjnego Seegera Gdybym miał młot: Songs of Hope & Struggle zawierał podsumowanie rzekomej historii piosenki, stwierdzając, że „We Shall Overcome” został „prawdopodobnie zaadaptowany z XIX-wiecznego hymnu„ I'll Be All Right ” ” , i że „Pewnego dnia pokonam” było „możliwym źródłem” i mogło pierwotnie być adaptacją „I'll Be All Right”.

Gamboa historycznie wykazywał zainteresowanie badaniem pochodzenia „We Shall Overcome”; w książce zatytułowanej We Shall Overcome: Sacred Song On The Devil's Tongue w szczególności zakwestionował rzekome pochodzenie utworu i rejestrację praw autorskich z alternatywną teorią, sugerując, że „We Shall Overcome” w rzeczywistości wywodzi się z hymnu „If My Jesus Wills” przez Louise Shropshire który został skomponowany w latach trzydziestych XX wieku i którego prawa autorskie zostały zarejestrowane w 1954 roku. Pozew WSOF nie odwoływał się do tej alternatywnej historii, skupiając się zamiast tego na pierwotnym przekonaniu, że piosenka wywodzi się z „We Will Overcome”. Prawnik wspierający pozew Gamboa, Mark C. Rifkin, był wcześniej zaangażowany w sprawę, która unieważniła roszczenia dotyczące praw autorskich do piosenki „ Happy Birthday to You ”.

W dniu 8 września 2017 r. Sędzia Denise Cote z południowego dystryktu Nowego Jorku wydała opinię, że nie ma wystarczających różnic między pierwszą zwrotką tekstu „We Shall Overcome” zarejestrowanego przez TRO-Ludlow a tekstem „We Will Overcome” z People's Songs (konkretnie wspomniane zastąpienie „will” przez „shall” i zmiana „w moim sercu” na „głęboko w moim sercu”), aby kwalifikowało się jako odrębne dzieło pochodne, które może być objęte jego własnymi prawami autorskimi .

26 stycznia 2018 roku TRO-Ludlow zgodził się na ostateczną ugodę, na mocy której nie będzie już rościć sobie praw autorskich do melodii lub tekstu „We Shall Overcome”. Ponadto TRO-Ludlow zgodził się, aby melodia i teksty zostały następnie udostępnione domenie publicznej.

Zobacz też

Notatki

  •   Dunaway, David, How Can I Keep from Singing: Pete Seeger , (oryg. Wyd. 1981, wznowienie 1990). Da Capo, Nowy Jork, ISBN 0-306-80399-2 .
  • ___, „Fundusz, który zwyciężymy”. Highlander Reports , biuletyn Góralskiego Ośrodka Naukowo-Edukacyjnego, sierpień–listopad 2004, s. 3.
  • Zwyciężymy , PBS Home Video 174, 1990, 58 minut.

Dalsza lektura

  • Sing for Freedom: The Story of the Civil Rights Movement Through its Songs : opracowane i zredagowane przez Guya i Candie Carawan; przedmowa Juliana Bonda (New South Books, 2007), zawierająca dwie klasyczne kolekcje pieśni o wolności: We Shall Overcome (1963) i Freedom Is A Constant Struggle (1968), przedrukowane w jednym wydaniu. Książka zawiera ważne nowe wprowadzenie Guya i Candie Carawan, słowa i muzykę do piosenek, ważne zdjęcia dokumentalne i relacje z pierwszej ręki uczestników ruchu na rzecz praw obywatelskich. Dostępne w Highlander Center .
  • Zwyciężymy! Songs of the Southern Freedom Movement : Julius Lester, asystent redakcji. Ethel Raim, redaktor muzyczny: Dodatkowe transkrypcje muzyczne: Joseph Byrd [i] Guy Carawan. New York: Oak Publications, 1963.
  • Freedom is a Constant Struggle , opracowane i zredagowane przez Guya i Candie Carawan. Publikacje dębowe, 1968.
  • Alexander Tsesis , Zwyciężymy: historia praw obywatelskich i prawa . Yale University Press, 2008.
  • We Shall Overcome: A Song that Changed the World autorstwa Stuarta Stottsa, z ilustracjami Terrance'a Cummingsa, przedmową Pete'a Seegera. Nowy Jork: Clarion Books, 2010.
  • Sing for Freedom , Folkways Records, wyprodukowany przez Guya i Candie Carawan oraz Highlander Center. Nagrania terenowe od 1960 do 1988, z Freedom Singers, Birmingham Movement Choir, Georgia Sea Island Singers, Doc Reese, Phil Ochs, Pete Seeger, Len Chandler i wieloma innymi. Wersja CD Smithsonian-Folkways 1990.
  • We Shall Overcome: The Complete Carnegie Hall Concert, 8 czerwca 1963, Historyczne nagranie na żywo 8 czerwca 1963 . Zestaw składający się z 2 płyt, zawiera pełny koncert z Pete'em Seegerem w roli głównej, z Freedom Singers, Columbia # 45312, 1989. Ponownie wydany w 1997 roku przez Sony jako pudełkowy zestaw CD.
  • Voices of the Civil Rights Movement: Black American Freedom Songs 1960–1966 . Box CD z Freedom Singers, Fanny Lou Hammer i Bernice Johnson Reagon. Smithsonian-Folkways CD ASIN: B000001DJT (1997).
  • Durman, C 2015, „We Shall Overcome: Essays on a Great American Song” pod redakcją Victora V. Bobetsky'ego, Music Reference Services Quarterly , tom. 8, wyd. 3, s. 185–187
  • Graham, D 2016, „Who Owns 'We Shall Overcome'?”, The Atlantic , 14 kwietnia, dostęp 28 kwietnia 2017, Who Owns „We Shall Overcome”?
  • Clark, B. & Borchert, S 2015, „Pete Seeger, Musical Revolutionary”, Monthly Review , obj. 66, nr. 8, s. 20–29

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=We_Shall_Overcome&oldid=1143921802 ”