Edyta Stein


Edyta Stein

Edith Stein (ca. 1938-1939).jpg
Teresy Benedykty a Cruce w latach 1938-39
Urodzić się ( 1891-10-12 ) 12 października 1891

Breslau , Cesarstwo Niemieckie (obecnie Wrocław , Polska)
Zmarł 9 sierpnia 1942 ( w wieku 50) ( 09.08.1942 )
Przyczyną śmierci Egzekucja trującym gazem
Narodowość Niemiecki
Edukacja

Schlesische Friedrich-Wilhelms-Universität Uniwersytet w Getyndze Uniwersytet we Freiburgu (doktorat, 1916)
Godna uwagi praca
  • O problemie empatii
  • Byt skończony i wieczny
  • Filozofia psychologii i nauk humanistycznych
  • Nauka o Krzyżu
Era Filozofia XX wieku
Region Filozofia zachodnia
Szkoła


Filozofia kontynentalna Fenomenologia Tomizm Duchowość karmelitańska
Instytucje Uniwersytet we Fryburgu (1916–1918)
Praca dyplomowa Das Einfühlungsproblem in seiner historischen Entwicklung und in phänomenologischer Betrachtung (Problem empatii w miarę jego rozwoju historycznego i rozważanego fenomenologicznie) (1916)
Doradca doktorski Edmunda Husserla
Główne zainteresowania
Metafizyka , fenomenologia , filozofia umysłu i epistemologia
Godne uwagi pomysły

Edyta Stein (imię zakonne Święta Terezja Benedykta a Cruce OCD ; znana również jako Święta Teresa Benedykta od Krzyża lub Święta Edyta Stein ; 12 października 1891 - 9 sierpnia 1942) była niemiecką żydowską filozofką, która nawróciła się na chrześcijaństwo i została zakonnicą karmelitanek bosych . Zostaje kanonizowana jako męczennica i święta Kościoła katolickiego ; jest także jedną z sześciu patronek Europy .

Urodziła się w konserwatywnej rodzinie żydowskiej , ale jako nastolatka została agnostyczką . Wzruszona tragediami I wojny światowej , w 1915 roku pobierała lekcje pielęgniarstwa i pracowała w szpitalu zakaźnym. Po obronie pracy doktorskiej na Uniwersytecie we Freiburgu w 1916 r. uzyskała tam asystenturę.

Dzięki lekturze życia reformatorki Zakonu Karmelitów , św. Teresy z Ávila , Edyta Stein została przyciągnięta do wiary chrześcijańskiej. Została ochrzczona 1 stycznia 1922 r. w Kościele katolickim. W tym momencie chciała zostać zakonnicą karmelitanek bosych, ale odradzał ją jej duchowy mentor, opat Beuron Archabbey . Następnie uczyła w katolickiej szkole pedagogicznej w Speyer . W wyniku wymogu „ aryjskiego świadectwa ” dla urzędników państwowych, ogłoszonego przez rząd nazistowski w kwietniu 1933 r. w ramach ustawy o przywróceniu zawodowej służby cywilnej , musiała zrezygnować ze stanowiska nauczyciela.

Edyta Stein została przyjęta jako postulantka do klasztoru Karmelitów Bosych w Kolonii 14 października , w pierwsze nieszpory święta św . Cruce (Terezja na pamiątkę św. Teresy z Ávila, Benedykta na cześć św. Benedykta z Nursji ). Śluby czasowe złożyła 21 kwietnia 1935 r., a wieczyste 21 kwietnia 1938 r.

Rosa , już wówczas także konwertytka i ekstern (tercjarka Zakonu, która miała zajmować się potrzebami wspólnoty poza klasztorem), zostały wysłane do klasztoru Karmelitów w Echt w Holandii , dla ich bezpieczeństwa. W odpowiedzi na list pasterski biskupów holenderskich z 26 lipca 1942 r., w którym głównym tematem uczynili traktowanie Żydów przez nazistów, wszyscy ochrzczeni katolicy pochodzenia żydowskiego (według raportów policyjnych 244 osoby) zostali aresztowani przez gestapo w następną niedzielę, 2 sierpnia 1942 r. Zostali wysłani do obozu koncentracyjnego Auschwitz , gdzie 9 sierpnia 1942 r. zostali zamordowani w komorze gazowej .

Wczesne życie

Ikona w Bad Bergzabern. Zwój zawiera cytat z jej prac: „Najgłębszą istotą miłości jest ofiarowanie siebie. Wejściem do wszystkiego jest Krzyż”

Edyta Stein urodziła się we Wrocławiu (obecnie Wrocław , Polska) na Dolnym Śląsku w konserwatywnej rodzinie żydowskiej . Była najmłodszą z jedenaściorga dzieci i urodziła się w Jom Kippur , najświętszy dzień kalendarza hebrajskiego ; te fakty razem sprawiły, że stała się ulubienicą swojej matki. Była bardzo utalentowanym dzieckiem, które lubiło się uczyć, w domu, w którym jej matka zachęcała do krytycznego myślenia, i bardzo podziwiała jej silną wiarę religijną. Jednak jako nastolatka Stein stała się agnostykiem.

Chociaż jej ojciec zmarł, gdy była młoda, jej owdowiała matka była zdeterminowana, aby zapewnić swoim dzieciom gruntowne wykształcenie iw konsekwencji wysłała Edith na studia na Schlesische Friedrich-Wilhelms-Universität we Wrocławiu. W wieku 19 lat Stein przeprowadziła się z rodziną do Wrocławia, do domu kupionego przez matkę, co później opisała w swojej Autobiografii . Dziś w Domu Edyty Stein znajduje się muzeum poświęcone historii rodziny Steinów.

Kariera akademicka

W kwietniu 1913 roku Stein przybył na Uniwersytet w Getyndze , aby studiować na semestr letni u Edmunda Husserla . Pod koniec lata zdecydowała się kontynuować doktorat z filozofii u Husserla i wybrała empatię jako temat swojej pracy magisterskiej. Studia przerwała w lipcu 1914 r. z powodu wybuchu I wojny światowej . Następnie służyła jako ochotnicza Czerwonego Krzyża w czasie wojny w szpitalu zakaźnym w Mährisch Weißkirchen w 1915 r. W 1916 r. Stein przeniosła się na Uniwersytet we Fryburgu , aby ukończyć pracę doktorską na temat empatii . Tuż przed otrzymaniem dyplomu we Freiburgu zgodziła się zostać tam asystentką Husserla. Jej rozprawa zatytułowana Das Einfühlungsproblem in seiner historischen Entwicklung und in phänomenologischer Betrachtung ( Problem empatii rozwijany historycznie i rozpatrywany fenomenologicznie ) uzyskała stopień doktora filozofii z wyróżnieniem . Stein została następnie członkiem wydziału we Fryburgu, gdzie pracowała do 1918 roku jako asystentka Husserla, który przeniósł się do tej instytucji. Uniwersytet w Getyndze odrzucił jej rozprawę habilitacyjną w 1919 roku. Mimo, że Stein zdała egzamin doktorski z wyróżnieniem, jej próby habilitacji nie powiodły się ze względu na to, że Stein była kobietą.

Jej odrzucona rozprawa habilitacyjna, Beiträge zur philosophischen Begründung der Psychologie und der Geisteswissenschaften ( Wkład do filozoficznych podstaw psychologii i nauk humanistycznych ), została opublikowana w Jahrbuch für Philosophie und phänomenologische Forschung w 1922 roku. Jest klasyfikowana jako realistyczna fenomenolog .

Chociaż Stein miała wcześniejsze kontakty z katolicyzmem, to lektura autobiografii mistyczki Teresy z Ávila podczas letnich wakacji w Bad Bergzabern w 1921 r. skłoniła ją do nawrócenia, a ostatecznie do poszukiwania życia karmelitanki bosej . Ochrzczona 1 stycznia 1922 r. i odwiedziona przez swoich doradców duchowych od natychmiastowego szukania wejścia do zamkniętego i ukrytego życia karmelitanki, Stein uzyskała posadę nauczyciela w szkole sióstr dominikanek w Speyer od 1923 do 1931 r. Tam Stein przetłumaczyła De veritate ( O prawdzie ) Tomasza z Akwinu na język niemiecki , zapoznała się z filozofią katolicką w ogóle i próbowała połączyć fenomenologię swojego byłego nauczyciela, Husserla, z tomizmem . Odwiedziła Husserla i Heideggera we Fryburgu w kwietniu 1929 r., W tym samym miesiącu, w którym Heidegger wygłosił przemówienie do Husserla z okazji jego 70. urodzin. W 1932 została wykładowcą w katolickim Instytucie Pedagogiki Naukowej w Münster , ale antysemickie ustawodawstwo uchwalone przez nazistowski rząd zmusiło ją do rezygnacji z tego stanowiska w 1933. W liście do papieża Piusa XI potępiła reżim nazistowski i poprosił papieża o otwarte potępienie reżimu „aby położyć kres temu nadużywaniu imienia Chrystusa”.

Jako dziecko narodu żydowskiego, które dzięki łasce Bożej od jedenastu lat jest także dzieckiem Kościoła katolickiego, ośmielam się mówić Ojcu chrześcijaństwa o tym, co uciska miliony Niemców. Od tygodni obserwujemy w Niemczech czyny, które wyśmiewają wszelkie poczucie sprawiedliwości i człowieczeństwa, nie mówiąc już o miłości bliźniego. Od lat przywódcy narodowego socjalizmu głoszą nienawiść do Żydów. … Ale odpowiedzialność musi przecież spaść na tych, którzy doprowadzili ich do tego punktu, a także na tych, którzy milczą w obliczu takich wydarzeń. Wszystko, co się wydarzyło i nadal dzieje na co dzień, pochodzi od rządu, który nazywa siebie „chrześcijańskim”. Od tygodni nie tylko Żydzi, ale także tysiące wiernych katolików w Niemczech i, jak sądzę, na całym świecie, czekali i mieli nadzieję, że Kościół Chrystusowy podniesie głos, aby położyć kres nadużywaniu imienia Chrystusa. Czy to ubóstwianie rasy i władzy rządowej, które jest wtłaczane w publiczną świadomość przez otwarte radio, nie jest herezją? Czy próba zniszczenia żydowskiej krwi nie jest nadużyciem najświętszego człowieczeństwa naszego Zbawiciela, Najświętszej Dziewicy i apostołów? Czy to wszystko nie jest diametralnie sprzeczne z postępowaniem naszego Pana i Zbawiciela, który nawet na krzyżu modlił się za swoich prześladowców? I czy to nie jest czarny znak na zapisach tego Roku Świętego, który miał być rokiem pokoju i pojednania? My wszyscy, którzy jesteśmy wiernymi dziećmi Kościoła i patrzymy z otwartymi oczami na sytuację w Niemczech, obawiamy się najgorszego o prestiż Kościoła, jeśli milczenie będzie trwało dłużej.

Jej list nie otrzymał odpowiedzi i nie wiadomo na pewno, czy papież kiedykolwiek go widział. Jednak w 1937 roku papież wydał napisaną po niemiecku encyklikę Mit brennender Sorge (zgodnie z jej niemieckimi pierwszymi słowami, dosł. „Z głębokim niepokojem”), w której skrytykował nazizm, wymienił naruszenia konkordatu między Niemcami a Kościołem św. 1933 i potępił antysemityzm.

Karmelitanki Bosej i męczennicy

Stein wstąpił do klasztoru karmelitów bosych St. Maria vom Frieden (Matki Bożej Królowej Pokoju) w Kolonii-Lindenthal w październiku 1933 r. i przyjął imię zakonne Teresia Benedicta a Cruce (Teresa Benedicta od Krzyża). W Kolonii napisała swoją metafizyczną książkę Endliches und ewiges Sein ( Istota skończona i wieczna ), w której próbowała połączyć filozofie św. Tomasza z Akwinu , Dunsa Szkota i Husserla.

Aby uniknąć rosnącego zagrożenia ze strony nazistów , Zakon przeniósł Edytę i jej siostrę Rosę, która była również nawróconą i zewnętrzną siostrą Karmelu, do klasztoru Karmelitów Bosych w Echt w Holandii . Tam napisała Studie über Joannes a Cruce: Kreuzeswissenschaft („Studia nad Janem od Krzyża : nauka o krzyżu”). W testamencie z 9 czerwca 1939 r. napisała:

Błagam Pana, aby odebrał mi życie i śmierć… we wszystkich sprawach Najświętszych Serc Jezusa i Maryi oraz świętego Kościoła, szczególnie w celu zachowania naszego świętego zakonu, w szczególności klasztorów karmelitów w Kolonii i Echt, jako zadośćuczynienie za niewiarę narodu żydowskiego i że Pan zostanie przyjęty przez swój naród, a Jego królestwo nadejdzie w chwale, dla zbawienia Niemiec i pokoju na świecie, wreszcie dla moich bliskich, żyjących lub zmarłych, i za wszystko, co dał mi Bóg, aby żaden z nich nie zbłądził.

Przeprowadzka Stein do Echt skłoniła ją do większej pobożności i jeszcze większej przestrzegania reguły karmelitańskiej. Po odwołaniu jej stanowiska nauczycielskiego w związku z wejściem w życie ustawy o przywróceniu zawodowej służby cywilnej , Stein szybko powróciła do roli instruktorki w klasztorze w Echt, ucząc zarówno współsiostry, jak i studentów we wspólnocie łaciny i filozofii.

Jeszcze przed nazistowską okupacją Holandii Stein wierzyła, że ​​nie przeżyje wojny, posuwając się nawet do tego, że napisała do przeoryszy z prośbą o pozwolenie, by „pozwoliła [Stein] ofiarować się sercu Jezusa jako ofiarę przebłagalną za prawdziwy pokój” i sporządził testament. Jej siostry opowiadały później, jak Stein zaczęła „cicho przygotowywać się do życia w obozie koncentracyjnym, znosząc zimno i głód” po nazistowskiej inwazji na Holandię w maju 1940 roku.

Ostatecznie nie byłaby bezpieczna w Holandii . Konferencja Episkopatu Holandii wydała 20 lipca 1942 r. we wszystkich kościołach w całym kraju publiczne oświadczenie potępiające nazistowski rasizm . W odpowiedzi odwetowej 26 lipca 1942 r. Komisarz Rzeszy Holandii Arthur Seyss-Inquart nakazał aresztowanie wszystkich nawróconych Żydów, których wcześniej oszczędzono. Wraz z dwustu czterdziestoma trzema ochrzczonymi Żydami mieszkającymi w Holandii Stein został aresztowany przez SS 2 sierpnia 1942 r. Stein i jej siostra Rosa były więzione w obozach koncentracyjnych Amersfoort i Westerbork , zanim zostały deportowane do Auschwitz. Holenderski urzędnik w Westerbork był pod takim wrażeniem jej wiary i spokoju, że zaproponował jej plan ucieczki. Stein stanowczo odmówił jego pomocy, stwierdzając: „Gdyby ktoś zainterweniował w tym momencie i odebrał [jej] szansę na udział w losie [jej] braci i sióstr, byłoby to całkowite unicestwienie”.

7 sierpnia 1942 r. wczesnym rankiem deportowano do obozu koncentracyjnego Auschwitz 987 Żydów . Prawdopodobnie 9 sierpnia w komorze gazowej zamordowano s. Teresę Benedyktę od Krzyża, jej siostrę Rosę i wielu innych Żydów .

Filozofia

Rozwój Steina jako filozofa często dzieli się na trzy okresy: wczesny, fenomenologiczny (1916-25), środkowy, porównawczy (1925-33) i późny, chrześcijański (1935-42). W rzeczywistości te same czynniki działają w całej jej pracy i napędzają ją do przodu: 1. głębokie zrozumienie i zaangażowanie w metodę fenomenologiczną nauczaną przez Husserla i Reinacha; 2. głębokie poczucie odpowiedzialności wobec innych za to, w co wierzymy i 3. akceptacja własnej niezdolności do stworzenia kompletnego, znaczącego światopoglądu bez boskiej pomocy. Te trzy okresy najlepiej rozumieć jako etapy integracji tych trzech czynników, z chrztem Stein w Nowy Rok 1922, wyznaczającym decydujący krok na drodze i jej wejściem do Karmelu 14 października 1933, wyznaczającym kolejny.

Wczesny okres fenomenologiczny (1916-25)

Rozprawa Stein na temat empatii była według jej własnej relacji próbą wypełnienia luki w pracy Husserla. W swojej autobiografii „Życie w rodzinie żydowskiej” wspominała, że ​​empatię uważał za kluczowy akt ustanawiania intersubiektywności, ale nigdzie nie wyjaśnił dokładnie, co przez to rozumie. Dlatego chciała podjąć się tego zadania i w ten sposób wyjaśnić tę kluczową ideę dla rozwoju ruchu fenomenologicznego. Pracując jako asystentka Husserla (1916-18), redagowała rękopisy Husserla, które miały później zostać opublikowane jako Idee II i III , i w trakcie tego procesu zrozumiała niezwykłe znaczenie tego aktu dla naszej konstytucji intersubiektywnego świata, a w zwłaszcza dla przedmiotów studiowanych przez psychologię i nauki humanistyczne. Kiedy zrezygnowała z funkcji asystentki Husserla, fenomenologicznej konstytucji tych obiektów: psychiki i ducha, była to więc pierwsza praca, której się podjęła. Rezultatem były dwa traktaty z filozofii psychologii i nauk humanistycznych , opublikowane w Husserl's Jahrbuch 1922: Psychic Causality oraz Individual and Community . Z tego okresu pochodzą również Wprowadzenie do filozofii, Badanie dotyczące państwa oraz, co bardzo ważne, Wolność i łaska .

Średni okres porównawczy (1925-33)

Zachęcony do studiowania i porównywania filozofii Tomasza z Akwinu z filozofią ruchu fenomenologicznego, Stein podjął się projektu przekładu Akwinaty De Veritate , który miał zostać opublikowany w dwóch tomach w 1932 roku. współczesnego idiomu niemieckiego i stylizuje go na współczesny traktat akademicki, co spowodowało, że Stein zajął się myślą Akwinaty jako fenomenolog, tj. tego jako tomista. Najważniejszymi dziełami z tego okresu są „Husserl i Akwinata: porównanie”, w których omawia różne metodologie Husserla i Akwinaty i wyjaśnia ich różnice, Potencja i Akt , w którym podejmuje próbę fenomenologicznego zbadania „potencji” i „akt” i bliźniacze dzieło antropologii: Struktura osoby ludzkiej . Antropologia filozoficzna i czym jest człowiek? Antropologia teologiczna (tom drugi pozostaje bardziej rozwiniętym szkicem niż ukończonym dziełem, ponieważ wykłady Steina zostały odwołane w 1933 r.). W tym okresie prowadzi również wykłady na temat edukacji i powołania kobiet oraz edukacji w ogóle dla bardzo licznej publiczności i ciesząc się dużym uznaniem. W tych wykładach, opublikowanych w ESGA 13 i ESGA 16, sama rozpracowuje ważne pytania dotyczące typu i istoty społecznej, które znajdują pełniejsze rozwinięcie w Struktury osoby ludzkiej .

Późniejszy okres chrześcijański (1934-42)

Pierwszym zadaniem, jakie Stein wyznaczyła w klasztorze, było napisanie jej niepełnej autobiografii Życie w rodzinie żydowskiej , będącej zarówno wyznaniem jej życia, jak i przeprosinami w dosłownym tego słowa znaczeniu za to, że jest pochodzenia żydowskiego. Jej kolejnym zadaniem było przygotowanie Potencji i Aktu , co zrealizowała pisząc nową książkę: Byt skończony i wieczny – wejście do sensu bytu . W pracy tej zaproponowano fenomenologiczną doktrynę bytu (Seinslehre) , która uważa się za chrześcijańską, tj. biorącą Objawienie chrześcijańskie za przyczynek do wizji świata, w której szuka i odnajduje sens bytu w jego rozwijaniu się. Stein pracował także nad Dionizym Areopagitą , tłumacząc jego dzieła na język niemiecki i pisząc (dla niego) dzieło, które miało zaginąć w teologii symbolicznej. Ostatnia praca Stein, Nauka o krzyżu , była komentarzem do św. Jana od Krzyża , który rozwinął specyficznie karmelitańskie rozumienie głębi duszy, które interesowało Stein już w jej wczesnych pracach.

Dziedzictwo i cześć


Teresy Benedykty a Cruce

Edith Stein-Student at Breslau (1913-1914).jpg
Dziewica i męczennica
Czczony w
Kościół Katolicki Wspólnota Anglikańska
Beatyfikowany 1 maja 1987, Kolonia , Niemcy przez papieża Jana Pawła II
kanonizowany 11 października 1998, Watykan przez papieża Jana Pawła II
Święto 9 sierpnia
Atrybuty karmelitanki bosej (czasami z żółtą odznaką ), krzyż, księga lub zwój z literami hebrajskimi, płonący krzak , palma męczeńska
Patronat
Europa; utrata rodziców; nawróceni Żydzi ; męczennicy ; Światowe Dni Młodzieży

Teresa Benedykta od Krzyża została beatyfikowana jako męczennica 1 maja 1987 r. w Kolonii w Niemczech przez papieża Jana Pawła II , a następnie kanonizowana przez niego 11 lat później, 11 października 1998 r. w Rzymie . Cudem, który stał się podstawą jej kanonizacji, jest uzdrowienie Benedykty McCarthy, małej dziewczynki, która połknęła dużą ilość paracetamolu ( acetaminofenu ) , powodującego martwicę wątroby . Ojciec dziewczynki, Emmanuel Charles McCarthy , ksiądz greckokatolickiego kościoła melchickiego , natychmiast zwołał krewnych i modlił się za wstawiennictwem Teresy. Wkrótce potem pielęgniarki na oddziale intensywnej terapii zobaczyły ją siedzącą, zupełnie zdrową. Ronald Kleinman, specjalista pediatra z Massachusetts General Hospital w Bostonie , który leczył dziewczynę, zeznał przed trybunałami kościelnymi o jej wyzdrowieniu, stwierdzając: „Byłem gotów powiedzieć, że to był cud”. McCarthy później uczestniczył w kanonizacji s. Teresy Benedykty.

Teresa Benedykta od Krzyża jest jedną z sześciu świętych patronek Europy , obok Benedykta z Nursji , Cyryla i Metodego , Brygidy Szwedzkiej i Katarzyny ze Sieny .

Dziś istnieje wiele szkół nazwanych jej imieniem, na przykład w jej rodzinnym mieście Lubliniec w Polsce Darmstadt w Niemczech , Hengelo w Holandii i Mississauga w Ontario w Kanadzie. Jej imieniem nazwano także akademik dla kobiet na Uniwersytecie w Tybindze oraz budynek klasowy w Kolegium Świętego Krzyża w Worcester w stanie Massachusetts .

Lublincu w Polsce znajduje się Muzeum Edyty Stein (Muzeum Pro Memoria Edith Stein) zlokalizowane na pierwszym piętrze domu rodziny Courantów (dom rodzinny dziadków Edyty Stein). We Wrocławiu znajduje się muzeum Dom Edyty Stein zlokalizowane w domu, który matka Edyty kupiła dla rodziny w 1919 roku przy ówczesnej ulicy Michaelisstrasse 38 (dziś Nowowiejska 38).

W Wiedniu Edith-Stein-Haus przy Ebendorferstraße 8 jest główną siedzibą Duszpasterstwa Uniwersytetu Katolickiego i Duszpasterstwa Uniwersyteckiego Archidiecezji Wiedeńskiej. W duchu modelu „Katolickiego Domu Studenckiego” Karla Strobla, w domu znajduje się również kaplica poświęcona Edycie Stein oraz akademik dla około 90 studentów.

Filozof Alasdair MacIntyre opublikował w 2006 roku książkę zatytułowaną Edith Stein: A Philosophical Prologue, 1913–1922 , w której porównał jej życie z własną osobistą filozofią z Martinem Heideggerem , którego działania w czasach nazistowskich, według MacIntyre, sugerowały „ rozwidlenie osobowości”.

Dramaturg Arthur Giron napisał Edith Stein , sztukę inspirowaną życiem Steina. Został wyprodukowany w Pittsburgh Public Theatre w 1988 roku.

W 1988 r. Edyta Stein została przedstawiona na niemieckim znaczku pocztowym z Rupertem Mayerem SJ na cześć ich beatyfikacji.

W 1995 roku węgierska reżyserka Márta Mészáros nakręciła film o życiu i śmierci Edyty Stein pod tytułem A hetedik szoba (Siódma sala/komnata) z Maią Morgenstern w roli głównej .

W 1999 roku w Kolonii w Niemczech poświęcono pomnik wykonany przez niemieckiego rzeźbiarza Berta Gerresheima. Pomnik składa się z trzech różnych widoków Stein, odzwierciedlających jej wiarę żydowską i chrześcijańską, oraz stosu pustych butów przedstawiających ofiary holokaustu.

W 2007 roku życie i twórczość Steina zostały udramatyzowane w powieści Winter Under Water (Picador, Londyn) autorstwa Jamesa Hopkina.

W 2008 roku w pobliżu domu rodzinnego Edyty Stein przy ul . Nowowiejskiej (dawniej Michaelisstraße) we Wrocławiu. Inne Stolpersteine ​​dla niej są w Kolonii (kilka) i Freiburgu.

W 2009 roku jej popiersie zostało umieszczone w Miejscu Pamięci Walhalla niedaleko Regensburga w Niemczech . W czerwcu 2009 r. Założono Międzynarodowe Stowarzyszenie Badań nad Filozofią Edyty Stein (IASPES), które zorganizowało swoją pierwszą międzynarodową konferencję na Uniwersytecie Maynooth w Irlandii, aby rozwijać filozoficzne pisma Steina.

W dniu 6 czerwca 2014 r., W 70. rocznicę D-Day , poświęcony jej dzwon został nazwany przez księcia Karola w katedrze w Bayeux .

ukazała się książka Edith Stein and Regina Jonas : Religious Visionaries in the Time of the Death Camps autorstwa Emily Leah Silverman.

W 2022 roku Stein został oficjalnie wpisany do kalendarza liturgicznego Kościoła Episkopalnego ze świętem 9 sierpnia.

Kontrowersje co do przyczyny jej zabójstwa

Beatyfikacja św. Teresy Benedykty jako męczennicy wywołała krytykę. Krytycy argumentowali, że została zamordowana, ponieważ była Żydówką z urodzenia, a nie ze względu na swoją wiarę chrześcijańską, i że według słów Daniela Polisha beatyfikacja wydawała się „nieść milczącą wiadomość zachęcającą do działań nawróceniowych”, ponieważ „oficjalna dyskusja na temat beatyfikacji wydawało się, że chodziło o połączenie wiary katolickiej Stein z jej śmiercią z „innymi Żydami” w Oświęcimiu”. Stanowisko Kościoła katolickiego jest takie, że św. Teresa Benedykta zmarła również z powodu publicznego potępienia nazistowskiego rasizmu przez episkopat holenderski w 1942 r.; innymi słowy, że umarła z powodu moralnego nauczania Kościoła, a zatem jest prawdziwą męczennicą.

Galeria

Bibliografia

Szczegółowa chronologia pism Steina znajduje się na stronie internetowej IASPES .

Literatura podstawowa

Po niemiecku

  • 1917, Zum Problem der Einfühlung Halle: Buchdruckerei des Waisenhauses . ( praca doktorska ).
  • 1916-1220, Einführung in die Philosophie , wykłady na proseminarium we Fryburgu w latach 1916-1918, a później prywatnie we Wrocławiu w Domu Edyty Stein w 1920
  • 1921, Freiheit und Gnade . Dzieło to przez lata było błędnie identyfikowane i cytowane jako Die ontische Struktur der Person und ihre erkenntnistheoretische Problematik , tytuł, który pojawił się w druku po II wojnie światowej z powodu błędnego powiązania strony tytułowej z dziełem.
  • 1922, Beiträge zur philosophischen Begründung der Psychologie und der Geisteswissenschaften , w Jahrbuch für Philosophie und phänomenologische Forschung 5, Halle: Max Niemeyer, 1-284.
  • 1924, Czy ist Phänomenologie?
  • 1924, Czy ist Philosophie? Ein Gespräch zwischen Edmund Husserl und Thomas von Aquino
  • 1925, Eine Untersuchung über den Staat , w Jahrbuch für Philosophie und phänomenologische Forschung 7, Halle: Max Niemeyer, 1-123.
  • 1929, Husserls Phänomenologie und die Philosophie des heiligen Thomas von Aquino. Versuch einer Gegenüberstellung , w Festschrift Edmund Husserl zum 70. Geburtstag gewidmet , ( Jahrbuch für Philosophie und phänomenologische Forschung 10), Ergänzungsband, Halle: Max Niemeyer, 315–338.
  • 1930/1931, Die weltanschauliche Bedeutung der Phänomenologie
  • 1931, Potenz i akt. Studien zu einer Philosophie des Seins
  • 1932, Der Aufbau der menschlichen Person. Vorlesung zur philosophischen Anthropologie
  • 1933, Was ist der Mensch? Antropologia teologiczna. Das Menschenbild unseres Glaube ns
  • 1928-1933, Die Frau. Fragestellungen und Reflexionen
  • 1935/1936, Endliches und ewiges Sein. Versuch eines Aufstiegs zum Sinn des Seins, napisane z dwoma dodatkami:
    • Die Seelenburg zu Endliches und ewiges Sein
    • Existenzphilosophie Martina Heideggera
  • 1940/1941, Wege der Gotteserkenntnis. Studie zu Dionysius Areopagita
  • 1941/1942, Kreuzeswissenschaft. Studie über Johannes vom Kreuz
  • 1962, Welt und Person (publikacja pośmiertna)

Współczesne wydanie krytyczne

( Edith Stein Gesamtausgabe , Herder 2000-2020) z dostępnymi tłumaczeniami na język angielski i polski

  • ESGA 1: Stein E., Aus dem Leben einer jüdischen Familie und weitere autobiographische Beiträge , Herder, Freiburg 2002.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 1: Życie w rodzinie żydowskiej: jej niedokończona relacja autobiograficzna , przeł. Josephine Koeppel w: Dzieła zebrane Edyty Stein. Tom 1 , Publikacje ICS, Waszyngton DC 1986;
    2. Tłumaczenie polskie: ESGA PL 1: Dzieje pewnej rodziny żydowskiej , przeł. Immakulata J. Adamska, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2005.
  • ESGA 2: Stein E., Selbstbildnis in Briefen I. Erster Teil 1916-1933 , Herder, Freiburg 2000.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 5: Autoportret w listach 1916-1942 , przeł. Josephine Koeppel w: Dzieła zebrane Edyty Stein. Tom 1 , ICS Publications, Waszyngton DC 1993.
    2. Tłumaczenie polskie: Autoportret z listów I , przeł. Immakulata J. Adamska, Anna Talarek, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2003.
  • ESGA 3: Stein E., Selbstbildnis in Briefen II. Zweiter Teil 1933-1942 , Herder, Freiburg 2000.
    1. Tłumaczenie polskie: ESGA PL 3: Autoportret z listów II, przeł. Immakulata J. Adamska, Anna Talarek, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2003.
  • ESGA 4: Stein E., Selbstbildnis in Briefen III. Briefe an Roman Ingarden , Herder, Freiburg 2005.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 12: Autoportret w listach , przeł. Hugh Candler Hunt, ICS Publications, Waszyngton DC 2001.
    2. Polskie tłumaczenie ESGA PL 4: Autoportret z listów. Cz. 3. Listy do Romana Ingardena przeł. Małgorzata Klentak-Zabłocka, Andrzej Wajs, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2003; starsze polskie tłumaczenie: PL 4: Spór o prawdę istnienia. Listy Edith Stein do Romana Ingardena , tłum. Małgorzata Klentak-Zabłocka, Andrzej Wajs, Wydawnictwo M, Warszawa 1994.
  • ESGA 5: Stein E., Zum Problem der Einfühlung , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2008.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 3: O problemie empatii , przeł. Waltraut Stein, ICS Publications, Waszyngton DC 1989.
    2. tłumaczenie polskie: O zagadnieniu wczucia , przeł. Danuta Gierulanka, Jerzy F. Gierula, Znak, Kraków 1988.
  • ESGA 6: Stein E., Beiträge zur philosophischen Begründung der Psychologie und der Geisteswissenschaften , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2010.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 7: Filozofia psychologii i nauk humanistycznych , przeł. Mary Catharine Baseheart, Marianne Sawicki, ICS Publications, Waszyngton DC 2000;
    2. Tłumaczenie polskie: ESGA PL 6: Filozofia psychologii i humanistyki , przeł. Piotr Janik SJ, Marcin Baran SJ, Jolanta Gaca, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2016.
  • ESGA 7: Stein E., Eine Untersuchung über den Staat , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2006.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 10: An Investigation Concerning the State , tłum. Marianne Sawicki, Publikacja ICS, Waszyngton DC 2006.
  • ESGA 8: Stein E., Einführung in die Philosophie , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2004.
    1. Tłumaczenie nie jest dostępne.
  • ESGA 9: Stein E., „Freiheit und Gnade” und weitere Beiträge zu Phänomenologie und Ontologie , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2014.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 8: Husserl i Tomasz z Akwinu. Porównanie , w: CWES 8: Wiedza i wiara , przeł. Walter Redmond, ICS Publications, Washington DC 2000, s. 1-64. Starsze tłumaczenie dostępne w: MC Baseheart, Person in the World: Introduction to the Philosophy of Edith Stein , Kluwer, Dordrecht 1997, s. 129-144, przeł. przez MC Basehearta.
    2. Polskie tłumaczenie Was Ist Philosophie? Ein Gespräch zwischen Edmund Husserl und Thomas von Aquino is Co to is filozofia? Rozmowa między Edmundem Husserlem a Tomaszem z Akwinu , w: PL 9: Światło rozumu i wiary. Duchowa droga Edyty Stein św. Teresy Benedykty od Krzyża , Totaldruk, Poznań 2002, s. 29-77.
  • ESGA 10: Stein E., Potenz und Akt. Studien zu einer Philosophie des Seins , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2005.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 11: Potencja i akt, Studia w kierunku filozofii bytu , przeł. Walter Redmond, ICS Publications, Waszyngton DC 2009.
  • ESGA 11/12: Stein E., Endliches und ewiges Sein. Versuch eines Aufstiegs zum Sinn des Seins. Anhang: Martin Heideggers Existenzphilosophie. Die Seelenburg , Herder, Fryburg-Bazylea-Wiedeń 2006.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 9: Skończona i wieczna istota , przeł. KF Reinhardt, ICS Publications, Waszyngton DC 2002.
    2. przekład polski: PL 11/12a: Byt skończony a byt wieczny , przeł. Immakulata J. Adamska OCD, W drodze, Poznań 1995. Dodatki ( Die Seelenburg i Martin Heideggers Existenzphilosophie ) przekład: PL 11/12b: Twierdza duchowa, przeł. Immakulata J. Adamska, Zysk i S-ka, Poznań 2006, 93-122 i 135-203.
  • ESGA 13: Stein E., Die Frau. Fragestellungen und Reflexionen , Freiburg-Basel-Wien 2000, Herder.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 2: Dzieła zebrane Edyty Stein. Tom II. Eseje o kobiecie , przeł. FM Oben, Waszyngton DC 1996, ICS Publications.
    2. Tłumaczenie polskie: ESGA PL 13: Kobieta. Pytania i refleksje , przeł. Wiesław Szymona, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2015.
  • ESGA 14: Stein E., Der Aufbau der menschlichen Person. Vorlesung zum philosophischen Anthropologie , Fryburg-Bazylea-Wiedeń 1994, Herder, Fryburg 2004.
    1. Tłumaczenie polskie: ESGA PL 14: Budowa osoby ludzkiej. Wykład z antropologii filozoficznej , przeł. Grzegorz Sowiński, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2015.
    2. Tłumaczenie włoskie: La struttura della persona umana , tłum. L. Gelber-M. Linssen, M. d'Ambra, Città Nuova, Rzym 2000.
  • ESGA 15: Stein E., Was is der Mensch? Theologische Anthropologie , Fryburg-Bazylea-Wien 2005, Herder.
    1. Tłumaczenie polskie: ESGA PL 15: Czym jest człowiek? Antropologia teologiczna , przeł. Grzegorz Sowiński, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2012.
  • ESGA 16: Stein E., Bildung und Entfaltung der Individualität. Beiträge zum christlichen Erziehungsauftrag , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2001.
  • ESGA 17: Stein E., Wege der Gotteserkenntnis. Studie zu Dionysius Areopagita und Übersetzung seiner Werke , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2013.
    1. Tłumaczenie polskie: Drogi poznania Boga: studium o Dionizym Areopagicie i przekład jego dzieł, przeł. Grzegorz Sowiński, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2006.
  • ESGA 18: Kreuzeswissenschaft. Studie über Johannes vom Kreuz , Herder, Freiburg-Basel-Wien 2003.
    1. Tłumaczenie angielskie: CWES 6: The Science of the Cross , przeł. Josephine Koeppel, ICS Publications, Waszyngton DC 2002;
    2. Tłumaczenie polskie: Wiedza Krzyża. Studium o św. Janie od Krzyża, tłum. Immakulata J. Adamska, Grzegorz Sowiński, Wydawnictwo Karmelitów Bosch, Kraków 2013.
  • ESGA 19: Geistliche Texte I , Fryburg-Bazylea-Wiedeń 2009, Herder.
    1. Tłumaczenie angielskie: The Hidden Life: Essays, Meditations, Spiritual Texts , przeł. Waltraut Stein w: Dzieła zebrane Edyty Stein. Tom IV , ICS Publications, Waszyngton DC 2014.
  • ESGA 20: Geistliche Texte II , Fryburg-Bazylea-Wiedeń 2007, Herder.
    1. Tłumaczenie angielskie: ESGA EN 4: The Hidden Life: Essays, Meditations, Spiritual Texts , przeł. Waltraut Stein w: Dzieła zebrane Edyty Stein. Tom IV , ICS Publications, Waszyngton DC 2014.
  • ESGA 21: Übersetzung von John Henry Newman, Die Idee der Universität , Freiburg-Basel-Wien 2014, Herder.
  • ESGA 22: Übersetzung von John Henry Newman, Briefe und Texte zur ersten Lebenshälfte (1801–1846) , Fryburg-Bazylea-Wien 2004, Herder.
  • ESGA 23: Übersetzung: Des Hl. Thomas von Aquino Untersuchungen über die Wahrheit – Quaestiones disputatae de veritate 1 , Freiburg-Basel-Wien 2014, Herder.
  • ESGA 24: Übersetzung: Des Hl. Thomas von Aquino Untersuchungen über die Wahrheit - Quaestiones disputatae de veritate 2 , Freiburg-Basel-Wien 2002, Herder.
  • ESGA 25: Übersetzung von Alexandre Koyré, Descartes und die Scholastik , Freiburg-Basel-Wien 2008, Herder.
  • ESGA 26: Übersetzung: Thomas von Aquin, Über das Seiende und das Wesen – De ente et essentia – mit den Roland-Gosselin-Exzerpten. Eingeführt und bearbeitet von Andreas Speer und Francesco Valerio Tommasi , Fryburg-Bazylea-Wiedeń 2008, Herder.
  • ESGA 27: Miscellanea thomistica , Fryburg-Bazylea-Wiedeń 2013, Herder.

Zobacz też

Notatki

Dalsza lektura

  • Berkman, Joyce A., wyd. (2006). Kontemplując Edytę Stein . Wydawnictwo Uniwersytetu Notre Dame .
  • Borden, Sarah R. (2003). Edyta Stein (Wybitni myśliciele chrześcijańscy) . Kontinuum.
  • Calcagno, Antonio (2007). Filozofia Edyty Stein . Wydawnictwo Uniwersytetu Duquesne .
  • Lebech, Mette (zima 2011). „Dlaczego potrzebujemy filozofii Edyty Stein?” (PDF) . Komunia . 38 : 682–727. Zarchiwizowane (PDF) od oryginału w dniu 1 lipca 2016 r.
  • Lebech, Mette (2015). Filozofia Edyty Stein: od fenomenologii do metafizyki . Piotra Langa .
  • MacIntyre, Alasdair C. (2006). Edith Stein: prolog filozoficzny, 1913–1922 . Lanham, MD: Rowman & Littlefield .
  • Maskulak Marian, wyd. 2016. Edith Stein: Pisma wybrane. Nowy Jork: Paulist Press.
  • Posselt, Teresia Renata (1952). Edyta Stein: Życie filozofa i karmelitanki . Sheeda i Warda .
  • Sawicki, Marianna (1997). Ciało, tekst i nauka: umiejętność czytania i pisania praktyk śledczych i fenomenologia Edyty Stein . Dordrecht: Kluwer.
  • Sogos Wiquel, Giorgia. „Kontrowersje anime z figurami Edith Stein”. Toscana Ebraica. Bimestrale di Notizie e Cultura Ebraica . Firenze: Nova Arti Grafiche.

Linki zewnętrzne